Oma en de kleinkinderen zongen gezellig "drie kleine kleutertjes", ondanks de regen speelden broer en zussen toch een tijdje buiten en er werd een bezoek gebracht aan de lokale pastorie waar buren Hetty en Vincent een speciale mis met aanluitend eten voorbereidden. Zo kon de Ferman uitleg worden gegeven over de werking van een ouderwets functionerend kerkorgel, kon Eva zien waar haar pianolessen toe kunnen leiden en zag Dayna een glas-in-lood versie van Sint Nicolaas en hoorde het verhaal achter de bisschop.
Het verhaal over de brand in Huize Terrebel is voorlopig niet uitverteld. Vandaag kreeg ik te horen dat voor m'n zoon en mij wellicht plaats is in het Rampenhotel of in een leegstaand pand iets verderop in de straat waar ons tijdelijk onbewoonbaar huis ligt. Dat laatste zou natuurlijk de mooiste optie zijn. Ook vandaag even gesproken met de buurvrouwen Ingrid, Ingrid en Rinie. De steun blijft maar komen. Was dat overal in de wereld maar zo.
Intussen gaat het leven hier gewoon door, gaat Ferdinand gewoon naar karateles en eten we iets vaker dan anders bij m'n moeder; de toestand in de wereld blijft onveranderd een zooitje en mensen leren niet van fouten gemaakt in het verleden. U weet wat ze zeggen: "Fouten gemaakt in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst."
