Het is nu echt voorbij. Vanavond ontving ik het afscheidsboeket van de raad en griffie. M'n werk als raadslid bleek uiteindelijk toch niet te combineren met het alleenstaand ouderschap. Het zal wat tijd kosten om te wennen aan de rol van vader die gewoon 's avonds thuis is. Nu kan ik gewoon samen met m'n zoon TV-kijken en spelletjes doen en hem bijstaan in het maken van z'n huiswerk.
Ook vandaag weer bleek dat die jongen goed kan leren: hij had zowaar een 9,5 voor zijn toets betreffende de topografie van het Midden-Oosten. Bovendien deed hij het vandaag ook weer erg goed op z'n dartclub. Nodeloos te zeggen dat ik mateloos trots ben op hem.
Heb nu ook wat meer tijd om te lezen en zodoende las ik in slegs enkele dagen boek nummer 24 én boek nummer 25 uit van dit jaar. Het ging om "De Koele Oorlog" van Frederik Pohl en "Tweesprook2" van Orson Scott Gard en Tanith Lee. Het eerste boek behandelt een onderwerp dat mij wel vaker bezig houdt: Al die "toevalligheden" die het leven lastig maken blijken vaak geregisseerd; Ziektes die op grote schaal worden verspreid; stroomstoringen die huishoudens en klein economisch verkeer belemmeren; treinwisselstoringen die een dag lang een deel van de economie ontwrichten; charismatische politici en sekteleiders die onrust veroorzaken en haat zaaien...
Tweesprook2 bevat verhalen die kenmerkend zijn voor twee van de grootste auteurs op het gebied van het genre Fantasy maar zelfs bij verhalen waarin veel gefantaseerd wordt ontkomt de schrijver niet aan het aanhalen van bekende thema's als Geloof, Hoop en Liefde.
Een gedachten-oefening: Op het moment dat je Liefde en Hoop bewaarheid ziet worden moet je dan stoppen erin te geloven?
