Niet iedereen houdt van verrassingen en zouden soms zelfs liever een verassing zien...Neem nu Düzgün Yildirim, Eerste Kamerlid namens de SP. Met voorkeursstemmen werd hij gekozen maar vooraf had hij ingestemd met de regel dat kandidaten op de officiële kandidatenlijst voorgaan. Na stemming was hij het daar opeens niet mee eens en overweegt hij zelfs zijn zetel niet aan de Socialistische Partij af te staan maar door te gaan als onafhankelijk Statenlid. Het is nog maar de vraag hoe serieus mensen je nog nemen na zo'n maneuvre. Kent U bijvoorbeeld Ali Lazrak nog? Ook hij was een SP-politicus die weigerde zich te houden aan een eerder gemaakte afspraak, in dat geval de afdrachtregeling; het socialistisch principe dat je van je vergoeding houdt wat je nodig denkt te hebben en de rest afstaat opdat anderen ervan kunnen profiteren.
Mijn moeder kreeg ook al zo'n vervelende verrassing te verwerken: zij kan pas twee weken later in haar nieuwe huisje intrekken omdat het de woningbouwvereniging niet is gelukt haar keuken en deuren op tijd geplaatst te krijgen. Aan de andere kant hebben wij nu wel meer tijd om haar huis verder te ontruimen. In het kader daarvan ook vandaag weer een paar dozen ingepakt en een lading LP's een nieuwe plek gegeven.
Als een soort van goedmakertje mag m'n moeder wel een verhuisvergoeding tegemoetzien. Maar dat gedrag staat natuurlijk in schril contrast tot wat bijvoorbeeld de topman van NUON het afgelopen jaar aan vergoedingen ontving.
