Of niet?
Na het ontbijt (dat deels bestond uit popcorn!) gingen m'n kinderen en ik op weg om medicijnen te halen voor oma. Aangezien het afhaalpunt vlakbij het Waterlooplein was besloten wij even over de vlooienmarkt te struinen. Beregezellig!
Oma was blij met ons bezoekje en kon enthousiast vertellen hoe heerlijk het toch kan zijn om lekker in je eigen bedje de nacht door te brengen. Hebben haar geholpen met een paar klusjes in huis zoals het ophangen van de was en een paar spullen naar zolder brengen. Bij en met haar de lunch gebruikt en na een paar uitgebreide knuffelpartijen verder naar de volgende afspraak.
Op de lokale kermis heerschte een gemoedelijke sfeer. Zo'n lokale kermis is niet wijd en zijd bekend en trekt dus geen hordes mensen die worden uitgebuit door op geld beluste kermis-exploitanten. Het geheel ademde eerder de sfeer van een buurtfeest. De prijzen voor de verschillende attracties waren ook navenant en voor minder dan twintig euro hebben wij ons daar de middag vermaakt. Dat niet alleen...voor het eerst van m'n leven heb ik wat gewonnen op zo'n machine met grijparm: een knuffelolifant annex fotolijst! Ben zo trots op mezelf...Eva vermaakte zich kostelijk in de mini-botsauto's en wist een aankomende botsing met een bijzonder knap staaltje stuurmanskunst te ontwijken. De gewone botsauto's worden nog immer beheerd door de Gebroeders Stuy, net als in de tijd dat ik Fer's leeftijd had. Leuk. Ferdinand waagde het om in de rij stoelen te gaan zitten die vervolgens in cirkelvorm de hoogte ingaan. En weer omlaag. En terug. En snel. Broer en zus zaten samen in de mini-octopus en maakten ook nog gezamenlijk een treinritje nadat zij plastic vissen hadden verschalkt en ook daarvoor prijzen in ontvangst mochten nemen. Uiteraard werd ons bezoekje afgesloten met het halen van een suikerspin. Dat moet gewoon.
Een en ander had tot gevolg dat het met de eetlust dezelfde avond droef gesteld was. 's Avonds met m'n zoon even terug naar de kermis voor de loterij van een fiets. Helaas niet gewonnen. Thuisgekomen wilde ik naar aanleiding van een forum-discussie even wat opzoeken over complotten waar de Amerikanse overheid bij betrokken is. Houdt plotseling m'n internet-verbinding ermee op!
Op het moment, ongeveer een kwartier later dat ik besluit het voor gezien te houden krijg ik weer het groene licht waardoor ik dit stukje alsnog kan plaatsen. Het zet je wel aan het denken maar is ongetwijfeld toeval. Of niet?
Een nieuwe rubriek op dit weblog ziet het daglicht.
Woord van de Week: eindoordeel.
Suggesties voor het volgende woord van de week kunnen gedaan worden via het reaktievenster, het gastenboek, het forum of per e-mail.
