Make-up remover
"Het was heel fijn om oma even gezien te hebben" zei Ferdinand vlak voordat hij de ogen sloot om te gaan slapen. Eerder op de avond waren wij even bij mijn moeder langsgeweest die sinds gisteravond laat in het ziekenhuis ligt. Onderzoek wees uit dat het ging om een zogeheten TIA, ofwel een licht herseninfarct. Even schrikken natuurlijk maar de verwachting is dat zij na een paar daagjes observatie weer naar huis mag. Daar Ferdinand lag te pitten toen ik van mijn moeder's buurman Jacco het telefoontje kreeg zag ik even geen andere oplossing dan hem (m'n zoon dus en niet de buurman in kwestie) onder te brengen bij de buren. Hetty en Vincent waren direkt bereid ons op dit gebied bij te staan. Zodoende had ik de handen vrij en was ik op tijd om bij m'n moeder thuis de dienstdoende arts van de Centrale Doktersdienst op te vangen en later ook het ambulancepersoneel. Vlak na aankomst in het ziekenhuis viel het mij op hoezeer de humor van verplegend en rijdend personeel met elkaar verschilt. Grappig.
De hele toestand was natuurlijk verre van grappig. Eerlijk gezegd was ik me kapot geschrokken. Gelukkig valt het achteraf gezien allemaal wel mee. Omdat de eerste tests eerst rond de klok van drieën waren afgerond kwam ik iets slaap tekort wat ook reisgenote Maja (een aardige dame met wie ik regelmatig de tram deel) vanmorgen opviel. Op het werk was het, mede ondermeer dankzij collega David-Jan met wie ik vandaag veel samenwerkte, heel leuk zodat ik voldoende energie ontving om de dag door te komen. Onderweg naar de tram die Fer en mij naar oma's huis zou brengen werden wij nog even hartelijk begroet door buurvrouw Pieternella. Bij oma wat toiletartikelen en dergelijk opgehaald om daarna een kort bezoekje te brengen aan haar buurvrouw, tante Vonne, die sinds een paar daagjes uit het ziekenhuis is ontslagen.Gewoon om even te zien hoe het met haar is. Haar zoon Peter was er ook en samen weigerden zij Superfer en mij te laten gaan zonder dat wij wat hadden gegeten. Later in het ziekenhuis kwam diezelfde Peter mijn moeder verrassen met een onaangekondigd bezoekje. Lief he?
Lief, dat schijnt ook Judas Iscariot geweest te zijn voor Jezus van Nazareth die later bekend zou worden als Jezus Christus. Dat deel van De Codex (dezelfde als De Codex die genoemd wordt in De Da Vinci Code van Dan Brown?) dat het Judas-evangelie wordt genoemd is nu ook in vertaling beschikbaar. Dat is maar goed ook want mijn kennis van het Koptisch is uitermate beperkt..;-). Het gaat hier om teksten die in de jaren zeventig van de vorige eeuw teruggevonden zijn na eeuwen spoorloos te zijn geweest. Volgens deze teksten zou Judas Jezus in diens opdracht hebben uitgeleverd aan de Romeinen. Niet zozeer om Hem dood te hebben alswel om Hem de kans te geven zijn goddelijke kant te tonen. Hij heeft Hem dus NIET verraden. Waarschijnlijk Of zoiets. Het fijne weet ik er ook nog niet van. Daarvoor zou ik de teksten eerst daadwerkelijk gelezen moeten hebben.
Lezen is iets dat mijn moeder vanwege haar ziektebeeld nog even kan vergeten. Ook mij gaat het momenteel wat moeilijk af. Niet alleen door slaapgebrek maar ook omdat ik in de namiddag tijdens het afschminken een lastig goedje in m'n oog kreeg: make-up remover.
