Scherpe kantjes
Gisteren was ik vanuit het werk nog mooi op tijd om m'n zoon op te halen van de opvang. Een ijsje onderweg halen nam slechts enkele minuten in beslag. Daardoor waren wij keurig op tijd voor zijn volgende kookles: zelf soep maken. Goed de instructies op het pakje poeder lezen en naar de letter uitvoeren. Nog geen tien minuten later genoot Superfer zichtbaar van zijn eerste kopje zelfgemaakte kippesoep ooit. Daarnaast hadden wij een twee-persoons portie kaasfondue en was ons buikje weer gevuld waardoor wij genoeglijk naar een aflevering keken van onze nieuwste verslaving: Kung Fu (die oude serie met David Carradine). U ziet't: wij hebben het errug gezellig met elkaar. Bijna niets kan onze gezamenlijke gemoedstoestand doorbreken. Zelfs niet het feit dat gisteravond zijn moeder, buurvrouw Johanna, voor de zoveelste keer op rij niet kwam opdagen voor haar dinsdagse bezoekuurtje. Met dien verstande dat zij dit keer in ieder geval had afgebeld. Al een hele vooruitgang.
En over gezellig gesproken: m'n favoriete muziekje muziek is momenteel "The Dark of the Matinée" van Franz Ferdinand. En het uwe? In New Orleans hebben ze voorlopig nog wel andere vragen aan het hoofd: Arme inwoners van New Orleans. Zijn ze nog aan het puinruimen nadat Katrina is langsgeweest, komt haar zus Rita even de boel versjteren! Sommige mensen zit het niet mee.
Mij lijkt het allemaal vooralsnog vrij goed te gaan. Zo kwam ik onderweg naar huis vandaag zomerkampleidster Eva tegen en kwam buurvrouw Angélique nog even aan de deur met een supercool doch enigszins verlaat verjaarscadeau:"Iets om de scherpe kantjes van het leven eraf te halen." En over buurvrouwen gesproken: vanmorgen nog even staan babbelen met buurvrouw Irene om even later buurvrouw Angela tegen te komen; in de tuin een kwartiertje staan kletsen met buurvrouw Hetty en onderweg naar de supermarkt kwamen wij buurvrouw Beppie nog tegen. En net toen Ferd en ik de supermarkt uitkwamen gingen buren Debbie en Billy erin. Mijn portie buren voor vandaag heb ik weer gehad...;-)
