Nestdrang?
Ferdinand heeft met hulp van de magneetletters er twee namen bijgeschreven op de koelkast:
"Angelique" en "Dudo". Zo wordt het rijtje van belangrijke mensen in zijn leven steeds een beetje langer...
Vanmorgen even gezellig staan kletsen met buurvrouw Wynona. Zo gaat dat: wanneer je beiden kinderen hebt, heb je al gauw een gespreksonderwerp. Vervolgens stak ik de handen uit de mouwen en schrobte ik het keukenaanrecht en de badkamervloer om, toen mijn moeder arriveerde, samen met haar een flink pak foto's te sorteren en in te plakken. Met m'n moeder nog even langsgewipt bij m'n vroegere kleuterjuf om een fotorolletje in te leveren om daarna m'n moeder op de tram te zetten en een paar boodschapjes te halen. Later op de dag nog een lectuurmandje opgehangen in het toilet (een boekenplank hing er al) en even een uurtje uitgerust. Toen was het tijd om Ferdinand van de opvang te halen en te gaan eten in snel-eet restaurant "De Gouden Bogen". Thuisgekomen bleek het nog heerlijk weer te zijn en zaten wij beiden bovendien nog vol energie. Die energie hebben wij aangewend om in de tuin te werken. Zo hebben wij gesnoeid, gewied, bemest, geboend, gesorteerd en geplant. De drijflamp voor de vijver is weer gebruiksklaar; Aan de vijverfilterpomp zijn wij niet toegekomen. Temeer omdat ook een Terrebel en Superfer af en toe pauze nodig hebben en laatstgenoemde de tijd nam voor een potje voetbal met zijn moeder, buurvrouw Johanna, en haar vriend, buurman Dudo, op een prettige manier ondergetekende eventjes van werken weerhield. De viooltjes staan er vrolijk bij en de aanstaande jacuzzi begint daar steeds meer op te lijken. Helaas is het doek van de hangmat gescheurd maar aan de andere kant waren zowel de douchegel alsook de shampoo annex conditioner in de aanbieding bij het Kruidvat. Blij zijn met kleine dingetjes, Ter. En de wereld? Die draait vanzelf wel door. Waarschijnlijk.
woensdag, maart 30, 2005
Nestdrang?
Ferdinand heeft met hulp van de magneetletters er twee namen bijgeschreven op de koelkast:
"Angelique" en "Dudo". Zo wordt het rijtje van belangrijke mensen in zijn leven steeds een beetje langer...
Vanmorgen even gezellig staan kletsen met buurvrouw Wynona. Zo gaat dat: wanneer je beiden kinderen hebt, heb je al gauw een gespreksonderwerp. Vervolgens stak ik de handen uit de mouwen en schrobte ik het keukenaanrecht en de badkamervloer om, toen mijn moeder arriveerde, samen met haar een flink pak foto's te sorteren en in te plakken. Met m'n moeder nog even langsgewipt bij m'n vroegere kleuterjuf om een fotorolletje in te leveren om daarna m'n moeder op de tram te zetten en een paar boodschapjes te halen. Later op de dag nog een lectuurmandje opgehangen in het toilet (een boekenplank hing er al) en even een uurtje uitgerust. Toen was het tijd om Ferdinand van de opvang te halen en te gaan eten in snel-eet restaurant "De Gouden Bogen". Thuisgekomen bleek het nog heerlijk weer te zijn en zaten wij beiden bovendien nog vol energie. Die energie hebben wij aangewend om in de tuin te werken. Zo hebben wij gesnoeid, gewied, bemest, geboend, gesorteerd en geplant. De drijflamp voor de vijver is weer gebruiksklaar; Aan de vijverfilterpomp zijn wij niet toegekomen. Temeer omdat ook een Terrebel en Superfer af en toe pauze nodig hebben en laatstgenoemde de tijd nam voor een potje voetbal met zijn moeder, buurvrouw Johanna, en haar vriend, buurman Dudo, op een prettige manier ondergetekende eventjes van werken weerhield. De viooltjes staan er vrolijk bij en de aanstaande jacuzzi begint daar steeds meer op te lijken. Helaas is het doek van de hangmat gescheurd maar aan de andere kant waren zowel de douchegel alsook de shampoo annex conditioner in de aanbieding bij het Kruidvat. Blij zijn met kleine dingetjes, Ter. En de wereld? Die draait vanzelf wel door. Waarschijnlijk.
Ferdinand heeft met hulp van de magneetletters er twee namen bijgeschreven op de koelkast:
"Angelique" en "Dudo". Zo wordt het rijtje van belangrijke mensen in zijn leven steeds een beetje langer...
Vanmorgen even gezellig staan kletsen met buurvrouw Wynona. Zo gaat dat: wanneer je beiden kinderen hebt, heb je al gauw een gespreksonderwerp. Vervolgens stak ik de handen uit de mouwen en schrobte ik het keukenaanrecht en de badkamervloer om, toen mijn moeder arriveerde, samen met haar een flink pak foto's te sorteren en in te plakken. Met m'n moeder nog even langsgewipt bij m'n vroegere kleuterjuf om een fotorolletje in te leveren om daarna m'n moeder op de tram te zetten en een paar boodschapjes te halen. Later op de dag nog een lectuurmandje opgehangen in het toilet (een boekenplank hing er al) en even een uurtje uitgerust. Toen was het tijd om Ferdinand van de opvang te halen en te gaan eten in snel-eet restaurant "De Gouden Bogen". Thuisgekomen bleek het nog heerlijk weer te zijn en zaten wij beiden bovendien nog vol energie. Die energie hebben wij aangewend om in de tuin te werken. Zo hebben wij gesnoeid, gewied, bemest, geboend, gesorteerd en geplant. De drijflamp voor de vijver is weer gebruiksklaar; Aan de vijverfilterpomp zijn wij niet toegekomen. Temeer omdat ook een Terrebel en Superfer af en toe pauze nodig hebben en laatstgenoemde de tijd nam voor een potje voetbal met zijn moeder, buurvrouw Johanna, en haar vriend, buurman Dudo, op een prettige manier ondergetekende eventjes van werken weerhield. De viooltjes staan er vrolijk bij en de aanstaande jacuzzi begint daar steeds meer op te lijken. Helaas is het doek van de hangmat gescheurd maar aan de andere kant waren zowel de douchegel alsook de shampoo annex conditioner in de aanbieding bij het Kruidvat. Blij zijn met kleine dingetjes, Ter. En de wereld? Die draait vanzelf wel door. Waarschijnlijk.