vrijdag, december 30, 2005

Sneeuw!

Sneeuw!

Da's nou vervelend voor Bush & Co...de olieproduktie van Irak is gestagneerd. Ondanks de miljarden dollars die in het olieproject gestopt zijn (een stuk meer dus dan is gestoken in hulp aan de slachtoffers van het Saddam-bewind) levert het vooralsnog helegaar niets op. De olieraffinaderijen die geen last hebben van de weersomstandigheden worden gesabotteerd: af en toe wordt er een leiding opgeblazen en verder worden de werknemers met de dood bedreigd waarna die weigeren nog verder te werken. Ik neem ze dat niet kwalijk. De soldaten zullen dus langer in het gebied moeten blijven om de olieproduktie...eh...de vrede verder te kunnen waarborgen. Helaas.

Helaas ook voor degeen die mijn mobieltje sinds vandaag in oneigenlijk bezit heeft: de SIM-kaart is geblokkeerd. Het enige wat ik écht mis aan het apparaatje is de foto van mijn zoon die in het achterwandje zit. Het toestel zelf was absoluut fratsenloos en zal op de zwarte markt niet meer dan zo'n vijf euro opleveren. Notabene zat in diezelfde binnenzak ook m'n paspoort, een stukkie papier waar internationale criminelen toch al gauw zo'n driehonderd euro voor over hebben. De jatteneur (of jatteneuze natuurlijk) is dus behalve strafbaar ook nog'ns vreselijk dom. Vervelend vind ik vooral dat het welhaast zeker een collega betreft; buitenstaanders weten niet waar wij onze kostbaarheden laten...

Onbetaalbaar is zo'n praatapparaatje niet maar dat was vandaag wél het uitzicht bij het verlaten van het werk: een onafzienbare massa sneeuw! Prachtige stuifsneeuw! Verse sneeuw in de kalverstraat! Op de Dam het verschil tussen stoep en straat niet meer kunnen onderscheiden! Lopend naar huis door een sneeuwstorm omdat de tram niet rijdt! Dat wordt dus sleetje rijden, morgen!

donderdag, december 29, 2005

Rustig

Rustig

Welk cijfer haalde U bij De Nationale Inburgeringtest? Zelf scoorde ik 9,4 terwijl het landelijk gemiddelde onder de 5,5 lag. "De Nederlander" is dus niet ingeburgerd. Allemaal het land uit!

Voorop de mensen die vinden dat Nederland steeds meer te maken krijgt met armoede binnen de landsgrenzen. Volgens minister Zalm stellen die mensen zich aan."In de jaren vijftig hadden mensen vaak niet eens een TV!" Niet zo vreemd wanneer je bedenkt dat pas in 1951 echt met uitzenden in ons land werd begonnen en zeker die eerste jaren een toestel nog ruim een maandsalaris vertegenwoordigde. Ach, wat weet Gerrit nou eigenlijk? "Vervelend hoor dat sommige kinderen zonder ontbijt de deur uit gaan maar in sommige landen hebben ze soms een paar dagen lang helemaal geen eten!" Klopt, Gerrit en in sommige landen worden ministers die slecht presteren door het volk gelyncht...

Vandaag had ik ook wel de mensen achter de provider Tiscali kunnen lynchen. Buurvrouw Natasha had wat moeite met de instellingen en omdat mijn Nederlands iets beter is dan dat van mijn Australische buuv besloot ik haar een handje te helpen. Na ruim een uur rotzooien met de onontbeerlijke hulp van buurvrouw Angélique gelukte het ons om online te komen met het Tiscali-alles-in-één pakket. Echter, zo vertelde de handleiding, zou zij een nieuw telefoonnummer krijgen én het oude behouden. Volgens de aanwijzingen op de monitor was er sprake van twee nieuwe nummers die beiden geactiveerd dienden te worden. Met aanwijzingen van de telefonische helpdesk werd een poging gewaagd die faliekant mislukte. Voordat de helpdesk werd ingeschakeld kon de buurvrouw in ieder geval gebeld worden op één van de drie nummers én bellen met het vaste toestel. Na het opvolgen van de aanwijzingen van de helpdesk kan men nog slegs haar voicemail inspreken. Niet echt een vooruitgang...

De tijd die ik nodig had voor het helpen haalde ik uit het feit dat maar liefst twee afspraken vandaag waren geannuleerd. Daarom had ik ook tijd om met Ferdinand een tweetal afleveringen van Q&Q te bekijken op kijkschijf, partij-folders te verspreiden in de buurt én grote boodschappen te halen. De ganse middag vermaakte hij zich met en bij buurman Dudo terwijl zijn vader zich culinair liet vergasten door de nieuwe buurvrouw die een heerlijk vegetarisch maaltje bij elkaar kookte als bedankje voor de opgeofferde tijd, frustratie ende moeite.

Later genoten Superfer en ik van de prachtige tienkilometer-race van Carl Verheijen en het vooruitzicht van een rustig avondje.

woensdag, december 28, 2005

Gesteggel

Gesteggel

De meeste schaatsenrijd(st)ers die deze dagen deelnemen aan de Nederlandse Kampioenschappen Afstanden waren nog niet geboren toen ik jaren terug samen met mijn oma de verrichtingen bekeek van de snelste ijslopers.
De enkeling die wel al ter wereld was gekomen was nog niet zindelijk. Toch blijft het langebaanschaatsen mij boeien. Ook na al die jaren nog. Ook toen al was er gesteggel met plaatsten voor de Olympische Winterspelen. Dan kun je toezeggen dat de eerste vier van het klassement door mogen maar wat te doen wanneer twee schaatsers ex equo op die felbegeerde vierde plek eindigen? Lastig.

Natuurlijk is het lang niet zo lastig om ver...eh...beoordeeld te worden door Minister Verdonk. De zelfgekozen god van naturalisatie oordeelde dat een man's zoon "feitelijk niet tot het gezin behoorde" omdat zij langer dan vijf jaar van elkaar gescheiden waren. Het Europees Hooggerechtshof oordeelde dat Nederland een te streng beleid voert, vastgelegd in het Vreemdelingenbesluit. Uiteraard vindt Rita dat zij (en zij alleen) gelijk heeft en tekent zij beroep aan. Misschien wordt het tijd dat het Europees Hof beslist dat mevrouw Verdonk niet langer minister mag zijn?

Vandaag was het voor mij tijd om wat gas terug te nemen. Ik had Ferdinand opdracht gegeven zijn vader te laten uitslapen. Heerlijk wat zitten rommelen in huis terwijl buurvrouw Johanna met onze zoon een spelletje Top Trump's Dino's speelde; een kaartspelletje, onlangs gekregen van collega Natasha. Terwijl zij samen in de keuken aan de slag gingen om de lunch te bereiden vulde ik op m'n gemakje nog wat blijkbaar noodzakelijke formulieren in. Na de lunch vertrok Fer's moeder waarna Ferd buurman Dudo ging helpen met een klusje om daarna samen met hem te gaan badmintonnen in de ijzige koude. Maar ja, het was windstil en dat argument is doorslaggevend voor badmintonnen in de buitenlucht. De namiddag was voor het schaatsenrijden. Voor buurvrouw Natasha (niet te verwarren met collega Natasha of ex-collega Natasha) had ik helaas weinig tijd omdat het inmiddels volgens mijn agenda tijd was om op te draven voor een Rocky Horror-repetitie. Die bleek pas voor morgen gepland te staan waardoor ik en een aantal castleden konden genieten van een onverwachte vrije avond.

Heeft U ook zo genoten van de dag van vandaag?

dinsdag, december 27, 2005

Filmdag

Filmdag

"Er zijn zelfs kerels van boven de vijftig die blowen, wist je dat?"-"Zo, hé!"
Dit stukje conversatie tussen twee heren van onder de twintig pikten wij op in de metro vroeg op de avond. Wij kwamen terug van een bezoekje aan de bioscoop waar wij de film Harry Potter and the Goblet of Fire hadden bekeken. Daarvoor waren we op jacht naar een skijack voor ondergetekende. Eerder op de dag brachten wij een bezoekje aan de bioscoop voor de film "The Chronicles of Narnia: the lion, the witch and the wardrobe".

Bij thuiskomst ging er een kerstcadeau van de Ferman in de DVD-speler: het kijkschijfje "The Fantastic Four".

Het zal U wellicht niet verbazen dat mijn zoon doodmoe maar met een gelukzalige glimlach op het gelaat zijn nachtrust opzocht...Een dag die begon met het vinden van een uitgevallen tand door Ferdinand op het kussen van zijn bed bij oma en het aanschouwen van enige sneeuwval op derde kerstdag. Overigens wist de Islamische eigenaar van de croissanterie op de hoek mij onlangs nog "fijne kerstdagen" toe te wensen. Wie had het ook alweer over een gebrek aan integratie?

Veel mensen hebben een gebrek aan van alles en nogwat. Niet in de laatste plaats geld maar vaak genoeg gaat het ook om immateriële zaken zoals zelfvertrouwen, sociale vaardigheden, geduld of tijd. In mijn ervaring valt aan elk gebrek iets te doen. Al leert men maar ermee om te gaan.

maandag, december 26, 2005

Positief

Positief

Googlewhack:
breinbrekers onruststokers

Na het kerstdiner van gisteren was ik mooi op tijd thuis om buurvrouw Hetty voor de thee te ontvangen. Later op de avond (half twaalf!) kwam buurvrouw Johanna, Ferdinand's moeder, ondermeer even vragen of onze zoon al sliep. Blijkbaar ben ik niet de enige die het gevoel voor tijd een beetje kwijt is...

Vandaag ging de tijd volledig aan mij voorbij want op het werk was het een stuk drukker dan vooraf was gedacht. Je zou toch denken dat mensen op tweede kerstdag lekker een dagje thuis blijven, danwel naar ZIJN ouders gaan als ze gisteren bij die van HAAR zijn geweest of omgekeerd. Niets daarvan. Vooral veel Hollandse gezinnen bezochten vandaag The Amsterdam Dungeon. Is het trouwens wel een goed teken als je naar je werk gaat zodat je in ieder geval aan een beetje rust toekomt?

Met name dankzij mijn bijzonder toffe collegae is het een fijne plek om te vertoeven.

Een plek die mij minder fijn lijkt om te vertoeven is Afghanistan. Vandaag is er dan een Nederlandse militair gewond geraakt bij een aanslag. Dat kan gebeuren wanneer je je in een gebied bevind waarvan de bevolking zich in een staat van oorlog bevindt en dan moet je ook niet gaan zeuren. Wat je je wel mag afvragen is:"Waar bemoeien wij ons in godsnaam mee? In wiens opdracht en waarom? Wat is de toegevoegde waarde van het met geladen wapens rondlopen teneinde vrede te bereiken?" Vrede valt niet met geweld af te dwingen. Wanneer krijgen die sukkels dat nou eindelijk 'ns door? Stel je nu eens voor dat het produceren van wapens van de ene op de andere dag geen geld meer opleverde...zou dan ook het geweld afnemen? Wordt dat doelbewust in stand gehouden en aangewakkerd of is dat maar één van mijn hersenspinsels. Ik ben bang van niet.

Zolang er belachelijk veel mensen dagelijks sterven van de honger (zo'n 25.000 stuks heb ik mij laten vertellen!) valt het aantal doden door wapengekletter nog eigenlijk wel mee. Zo kun je iets ook postitief bekijken. Zie het maar als de uitslag van een HIV-test: die is ook altijd positief...;-)

zondag, december 25, 2005

Verrassing

Verrassing

Een kijkschijfje van een live-optreden van Uriah Heep; een paar sokken; geld; een vleesetende plant met een vrijkaartje voor Madame Tussauds; een shot-tap en een kaars in een glas met fraaie tekst. Dat zijn de door mij ontvangen cadeautjes voor deze kerstperiode. Wat heeft U zoal gehad?

Een buurt in Middelburg heeft een bijzonder onaangename verrassing gehad: een gescheiden vader was klaarblijkelijk zo wanhopig dat hij zijn jonge kinderen en vervolgens zichzelf van het leven heeft beroofd.
Wanhopig zijn begrijp ik nog maar dat iemand zo ver gaat dat de eigen kinderen naar een andere wereld worden geholpen? Wie of wat heeft die man in hemelsnaam zo ver gedreven en waarom? Had het voorkomen kunnen worden of zijn sociologische en psychologische verwikkelingen net zo voorspelbaar als een tsunami?

Het zou toch wat zijn als iemand op een dag met een rekenmodel komt waarmee dit soort rampen kunnen worden voorspeld. Het vorkomen daarvan is een geheel ander verhaal.

Mijn verhaal van de dag is een heus kerstverhaal. Na het uitslapen (Yeah!) lopen stofzuigen, nagels knippen, vloer dweilen en administratie bijwerken kwam m'n broer mij ophalen. Samen haalden wij oma en haar jongste kleinzoon op om vervolgens door te tuffen naar het huis van Tante Mary in Amsterdam-Geuzenveld: het huis waar ik het grootste deel van mijn vroege jeugd heb doorgebracht. M'n schoonzus Loes, hun zoon Stefan III en hun dochter Maureen waren daar reeds. Met z'n allen aan de kertsdis waar wij lachten, aten en serieuze gesprekken voerden. Een bijzonder prettig samenzijn.

Een paar uurtjes geen narigheid of andere ellende maar louter gezelligheid. Het kan dus wel.

zaterdag, december 24, 2005

Kerstmis

Kerstmis

Taal evolueert. Taal laat zich niet in regeltjes vangen. Taal verandert op straat en niet op het kantoor van de Taalunie. Laat de heren van de Taalunie (werken daar eigenlijk ook dames? Ik vermoed van niet aangezien vrouwen doorgaans meer "common sense" hebben.) zich gaan bezighouden met een inventarisatie van woorden die in het dagelijks gebruik wijzigen en met het noteren van in de media nieuw verschenen woorden. Anders heb ik nog een suggestie voor wat ze met hun pen en elkaar kunnen doen.

Eenzelfde suggestie heb ik voor de heren (gaan we weer) van de Amerikaanse federale overheid. Die zijn betrapt op het meten van straling rond moslim-doelen in de VS, moskeëen en particuliere huizen. Zo hoopt men geheime atoomwapens op te sporen. Beetje dom om dan juist op die plaatsen te meten aangezien de meeste atoomwapens in handen zijn van blanke christelijke Amerikanen. Althans in Amerika. De federale agenten beweren dat er geen sprake is van schending van de privacy omdat de metingen plaatsvinden vanaf de openbare weg. "Dat klopt meneer de rechter. Ik vuurde het pistool af op en vanaf de openbare weg. M'n buurman stond in de baan van de kogel. U ziet: het is dus niet mijn schuld dat hij nu dood is." Misschien niet zo'n goede vergelijking maar U begrijpt mij wel.

Vanmorgen de wekker maar wat extra vroeg gezet zodat ik nog wat aan het huishouden kon doen al lijkt het verdacht veel op dweilen met de kraan open. Misschien wordt het tijd voor een vrouw...;-)

Luister nu naar "Creep" van Radiohead naar aanleiding van een gesprek dat ik had in de kroeg eerder op de avond met een paar collega's. Gaaf nummer toch. Morgen een familie-etentje. En U? Het is kerstavond en ik ben alleen thuis met een zak chips en een fles cola. Strakjes een lekkere uitgebreide douche en dan slapen terwijl ik de gedachten blokkeer aan hen die het minder goed hebben dan ik. Twee dagen van pais en vree, vreten en hypocrysie voordat de mensen elkaar de hersens weer inslaan. Waarom kan vrede niet iets van elke dag zijn?
Ik ben een groot voorstander van vrede wereldwijd. Wie het niet met mij eens is sla ik helemaal in elkaar...;-)

Warrig

Warrig

Nog eventjes en ik moet "Slapen" als aparte post inboeken in m'n agenda...vandaag na een dag werken in The Amsterdam Dungeon doorgesjeesd naar de repetitieruimte voor een repetitie voor The Rocky Horror Picture Show die wij op 14 januari 2006 gaan brengen in het COC-gebouw aan de Rozenstraat 14 te Amsterdam. Dungeon-collega Alan heeft per vandaag de cast versterkt. Het werd een leuk weerzien met oude bekenden en een prettige kennismaking met de nieuwe castleden. Maar nog leden meer zou leuk zijn. Voelt iemand van de lezers zich geroepen om ons bij te staan op het toneel?

Ook het werk voor de SP ligt niet stil. Tsja, wanneer je de deelraad in wilt zul je er toch iets voor moeten doen, natuurlijk. Niet dat ik hard werken erg vind maar een totale werkweek van over de vijftig uur gaat toch wel een beetje ver.

Een beetje ver ging ook Frans van Anraat. Gelukkig bestaat er nog zoiets als een goed werkend rechtssysteem waardoor dit hypocriete heerschap een verblijf van vijftien jaar in de cel staat te wachten. Weer een crimineel voorlopig weggeborgen. Zo hoort dat: iedereen die iets doet waarvan hij of zij weet dat dat tegen alle regels indruist dient daarvoor de consequenties te aanvaarden. Of je nu willens en wetens hebt bijgedragen aan massamoord of zelf je hondje hebt vermoord en aan een hek hebt gehangen...boeten voor die aktie zul je. Of het nu gaat om een gewetenloze schurk van middelbare leeftijd of een warrige dame in een rolstoel: wanneer je je misdaad bewust begaat moet je gewoon de bak in. Of zoals in dat laatste geval, tenminste een forse boete betalen. Of mensen die doelbewust schade berokkenen aan de medemens of maatschappij niet altijd psychisch in de war zijn...

Inmiddels is het 24 december en staan wij stil bij de slachtoffers van de Tsunami-ramp, een jaar geleden.

donderdag, december 22, 2005

Genieten

Genieten

Scholen moeten toegankelijk zijn voor iedereen, ongeacht ras, politieke overtuiging, sexuele voorkeur, geslacht en andere uiterlijke kenmerken. Althans, dat vind ik. Als ouders hun kinderen een bepaalde overtuiging willen bijbrengen dan mogen ze dat lekker zelf doen. Met geloof belijden is niets mis (hoewel er altijd extremisten zijn maar die moet je gewoon altijd kielhalen, radbraken ende vierendelen) maar doe dat lekker thuis, in een kerk, moskee, synagoge, hindoe-tempel of sporthal. Scholen zijn gebouwen waar wordt onderwezen en niet geïndoctrineerd. Zo hoort dat te zijn in mijn overtuiging.

In mijn overtuiging is het ook vrij eenvoudig om een voorlopig einde te maken aan de grootste doodsoorzaak wereldwijd: honger. Het enige dat hoeft te gebeuren is dat alle bedrijven ter wereld een jaar lang geen geld uitgeven aan reclame. Met het aldus uitgespaarde geld kunnen miljoenen mensen in leven worden gehouden waarmee een gigantische toekomstige afzetmarkt wordt gecreëerd. De bedrijven hebben er dus zelf baat bij. Natuurlijk kunnen ook alle regeringen besluiten een week lang geen wapens te produceren. Ook dan blijft er genoeg geld over om dood door ondervoeding vrijwel uit te sluiten voor een lange tijd. Zodoende blijven er uiteindelijk ook weeer meer belastingbetalers in leven.

Waar ik persoonlijk baat bij zou hebben is wat vrije tijd. Echte vrije tijd dan. Had gisteren zelfs bijna geen tijd voor m'n kind. Direkt na het werk naar huis om even m'n zoon te knuffelen en uit te horen over het kerstdiner eerder die dag op school en *Whoosh* in een taxi om naar een partij-bijeenkomst te gaan. In het huis van partijgenote José kreeg ik eten aangeboden. Een aanbod dat ik graag aannam aangezien er zelfs voor de avondmaaltijd geen tijd was gereserveerd.

Voor wie wel tijd is gereserveerd is Saddam Husein. De afgezette president van Irak beweert gemarteld te zijn door Amerikaanse ondervragers. Een woordvoerder van de VS ontkent de aantijgingen..."En trouwens: hij martelde zelf ook mensen dus hij moet niet zo zeuren. Bovendien hebben we sinds kort het martelen van gevangenen door Amerikanen verboden. Behalve in die gevallen wanneer het nodig is, natuurlijk. Onze God...eh...President bepaalt wanneer dat nodig is. En Hij alleen. Goed dan, z'n Vader ook."

Vandaag een relaxte werkdag met op het eind een etentje bij oma. Altijd weer lekker en gezellig. M'n zoon blijft daar vanavond pitten dus papa kan morgenochtend wat langer in bed blijven liggen. Genieten!

Zullen de 110 militairen die volgend jaar namens Nederland naar Afghanistan gaan ook zo genieten? Ik waag het te betwijfelen. Uitgestuurd worden op een hopeloze maar vooral nutteloze missie die je ook nog eens je leven zo kunnen kosten lijkt mij persoonlijk niet zo gezellig.

dinsdag, december 20, 2005

Leugens ende bedrog

Leugens ende bedrog

Gert-Jan de Boer stelt dat productiebedrijf Endemol fraude pleegt door het verloop van het populaire Talpa-programma Big Brother vast te leggen in draaiboeken. Het is dus niet de kijker die per SMS (ooit door telefoontjes) bepaalt wie het Big Brother-huis moet verlaten. De producent ontkent. Waarom vertelt Gert-Jan de Boer ons niets nieuws? Een echt nieuwsfeit zou pas zijn:"TV-producent weigert alles te doen voor hogere kijkcijfers." Natuurlijk frauderen TV-producenten. Binnen alle grote bedrijven wordt fraude gepleegd. Of diefstal. Of oplichterij. Hoe kun je anders zo groot blijven?

Alles draait helaas om de misvatting dat je alleen maar meetelt wanneer je groot bent en bij voorkeur de grootste. De mensen achter het fenomeen Schiphol menen dat. Evenals vele overheidsfunctionarissen in Amerika. Onzin natuurlijk. Ook zonder groot te zijn kun je de staat van gelukzaligheid bereiken.

Voor het gemak neem ik mijzelf als voorbeeld. Vandaag vertrouwde een klant een medewerkster van ons bedrijf toe: "Die ene acteur vonden we helemaal geweldig. Maar vertelt U eens: Is hij écht zo klein?" Had ik erbij gestaan dan had ik haar van repliek gediend met:"Nee hoor mevrouw; ik acteer dat ik slegs 140cm meet van hiel tot kruin."

U begrijpt: het was een bevredigende werkdag waarvan ik iets later dan gebruikelijk thuiskwam. Het biertje pakken met een paar collega's liep een klein beetje uit maar niet getreurd: een patatje is zo gehaald...Tijdens het eten keken Fer en ik een film af waar wij onlangs aan begonnen:"The adventures of Loïs & Clark." Terwijl het eigenlijk al bedtijd was samen met m'n zoon pisang goreng gefabriekt in het kader van het kerstdiner op school morgen. Als lid van het oudercollectief was ik ook uitgenodigd maar helaas ruft den arbeit...eh...roept het werk...

maandag, december 19, 2005

Dictee en dictator

Dictee en dictator

De meneer die ik erop aansprak dat fietsen over de stoep vlak langs een rij huizen niet alleen verboden is maar ook nog eens bijzonder dom was behalve dom blijkbaar ook doof want hij negeerde mijn bestaan volkomen. Volgende keer toch maar een stok tussen de spaken om de aandacht te trekken...De moeder van een vriend van mijn zoon was klaarblijkelijk ook al te pakken genomen door een virus dat acute doofheid veroorzaakt want toen wij haar en haar zoon even verderop op de stoep zagen fietsen en hen wezen op de gevaren daarvan leek ook zij mij niet te horen. Frapant.

Minder frapant is het dat een Vlaming het Groot Dictee heeft gewonnen. Dit jaar viel de eer te beurt aan Elsie Ribbens die op slegs vier fouten kon worden betrapt! Hoe gaat dat worden na invoering van de nieuwe spelling per 1 augustus volgend jaar?

En staan landen als Irak, Iran, Afghanistan en Korea dan nog wel op de kaart? Niet als het aan George Junior ligt. Die vindt dat in zijn heilige strijd (in een andere taal noemt men dat "Jihad") tegen "het terrorisme" alles is geoorloofd, inclusief het schenden van internationale verdragen. Zoals ik onlangs opmerkte via m'n Engelstalige blog: in de oude dagen werd zo iemand een paranoïde dictator genoemd; tegenwoordig zeggen we "President van Amerika".

Na een prettige werkdag netjes op tijd thuis om te koken, te eten en Ferdinand naar het buurthuis te brengen voor zijn karateles. Daar eventjes kunnen bijkomen en een paar telefoontjes gepleegd. Bij thuiskomst even snel langs de videotheek om het gisteren gehuurde kijkschijfje terug te bezorgen. Bij de videotheek kwam ik buurvrouw Natasha tegen die later op de avond een pot thee met mij zou delen. Gezellig.

zondag, december 18, 2005

Gelukkig

Gelukkig

Suske de goudvis heeft weer een schone leefomgeving; zelfgemaakte croissants bleken ook vandaag errug lekker; er is weer een pakje foto's ingescand; de remake van Sjakie en de Chocoladefabriek was toch leuker dan ik had verwacht en vandaag heb ik alleen maar gewerkt voor een paar bevriende mensen, voor mezelf en m'n kinderen. Kortom: ik ben een gelukkig mens.

Zou koningin Beatrix dat ook zijn na 25 jaar van staatshoofd zijn? Kan iemand sowieso gelukkig zijn bij het uitoefenen van hetzelfde vak jaren en jaren achtereen of is het toeval dat zowel Ariel Sharon alsook staatshoofd Fidel Castro momenteel moet vertrouwen op de goede zorgen van hun artsen? Vermoedelijk speelt ook leeftijd een rol en niet alleen stress en sleur.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van een naamloze kangoeroe uit Appelscha en dat van een 46-jarige Amsterdammer die "waarschijnlijk tijdens een gerichte aktie" is doodgeschoten terwijl hij achter het stuur zat van een auto waarvan de motor nog draaide.

zaterdag, december 17, 2005

Onde Onde

Onde Onde

Oma was vanmorgen keurig op tijd om haar kleinzoon te brengen. Na een gezamenlijk bakje koffie gingen wij ieder ons weegs: oma naar de markt en Fer en ik naar zijn zussies. Op de tramhalte nog even staan kletsen met buurvrouw Hetty die op weg was op vrijwilligerswerk te verrichten voor het lokale daklozencentrum.

In de stad wat blanko kaarten en enveloppen gehaald en toen ik moest plassen realiseerde ik mij dat het werk vlakbij was en ik daar gratis van het toilet gebruik kon maken. Het kwam goed uit dat ik daar was want er kon meteen een misverstand uit de weg worden geruimd. Heerlijk gevoel toch, wanneer je zo vlak voor de kerst een probleem naar het verlden kan verwijzen...

Thuis togen de kinders en ik aan het werk: zelf kerstkaarten maken. Gezellig. Het moet gezegd dat Eva en Ferdinand errug hun best hebben gedaan om er iets fraais van te maken. Na gedane arbeid was het tijd voor een spelletje en terwijl hun vader met de etensbereiding aan de gang ging vermaakten de kinderen zich met het uitklappen en versieren van de kerstboom.

Na het eten even de buurt in voor het rondsturen van de eerste resultaten van de noeste knutsel-arbeid van eerder deze dag en diverse buren verrast met een portie onde onde, een lekker Indonesisch hapje gemaakt door oma als bedankje aan de buren die haar zoon zo vaak bijstaan.

Nadat Ferdinand zijn zusje had voorgelezen uit een verhaal van de Kameleon waarin zij beiden figureerden als Hielke en Sietze dankzij Personalgifts.nl, kon ik nog even een portie strijken en met een gerust en tevreden gevoel de avond in.

Daadkracht

Daadkracht

"De enige bekende Nederlander die ik op het feestje zag was notabene een Belg."
Collega Chris liet woensdag weten als Belg zijnde al die ophef over Bekende Nederlanders niet te vatten maar kent wel Serge Henri Valcke.

Toch was de opmerking van m'n zoon eergisteren nog leuker voor mij:"Papa, ik geloof dat ik nog nooit zo lekker gegeten heb." Terwijjl het alleen maar ging om zelfgemaakte frietjes met kipstukjes, sperzieboontjes, shoarmavlees en gebakken spekjes. Hij moet toch even een vetlaagje opbouwen voor deze winter...

Terwijl collega Georges nog lekker lag te pitten in het logeerbed werd ik op Fer's school gestrikt voor het schoolkerstkoor. Moet ik wel nog even een vrije dag regelen...

Op het einde van een ietwat hectische werkdag toog ik met collega Cora naar de studio voor de opnames van de laatste aflevering van Dit was het Nieuws. Ditmaal met als gasten Jenny Arean en Frits Huffnagel. Eén van de twee gaat hoogstwaarschijnlijk SP stemmen. Raad eens welke van de twee? Uiteraard na afloop gezellig een biertje gepakt. Okee...én een wodka.

Zo'n borrel kon een zekere misdaadverslaggever gisteren ook vast wel gebruiken. Wie weet trouwens waarom Peter R. de Vries, de voormalige would-be politicus, heeft gekozen voor het woord "daadkracht" als invulling van de afkorting D in PRDV? Misschien heeft-ie iets tegen het woord democratie? In ieder geval heeft hij niet de steun van Het Volk en sta ik achter de beslissing van enkele media om de nieuwe spelling (alweer nieuwe spellingregels?) zoals die ingaat in augustus volgend jaar te boycotten.

donderdag, december 15, 2005

Belediging

Belediging

Googlewhack:
hoe vaak bid Cuba ?

Freya van den Bossche van het Belgische SP.A :"Het socialisme zal een feestje zijn, of het zal niet zijn."
De Vlaamse politica heeft een uitgesproken mening over (de leden van) het kabinet Balkenende. Zal de Nederlandse Overheid nu een aanklacht wegens belediging indienen zoals Viola Holt dat eerder deed tegen Robert Jensen? Eigenlijk wel vreemd dat mevrouw Holt serieus wordt genomen. Zelf ben ik ook meerdere malen beledigd in mijn leven. In een enkel geval zelfs door dezelfde persoon. Als ik een aanklacht indien als niet-bekende Nederlander zijnde, maak ik dan kans op smartegeld? Of misschien kan ik net als Viola er beter een boek over schrijven en zo m'n eigen smartegeld verdienen. Onzin natuurlijk! Wanneer iemand je beledigt dan pak je die persoon terug. Bijvoorbeeld door ten overstaan van de wereld zijn/haar zwakke punten bloot te leggen of (nog beter) door het bestaan van de persoon in kwestie categorisch te ontkennen. Provocateurs (de beroeps-beledigers) kunnen daar absoluut niet tegen, aandachtsgeil als zij zijn. Mijn gratis tip voor Viola Holt.

Zal ik de AIVD tippen over Rita Verdonk? Dat kan dan nog lachen worden. Tenzij minister Remkes liegt...
Volgens minister Remkes werd Pim Fortuyn niet gevolgd, geobserveerd of afgeluisterd. Het kan dus niet anders of een betrokken burger gaf een tip aan een AIVD-medewerker (volgens Remkes althans) die vervolgens de heer Fortuyn uitnodigde voor een openhartig interview waardoor met name over het sexleven van laatstgenoemde veel feiten naar voren kwamen. Uiteraard heeft de vermoorde hondenliefhebber toestemming gegeven om het een en ander op diskette te laten vastleggen. Volgens minister Remkes dus.

Naar mijn mening wordt zelden gevraagd. Maar wie trekt zich ook wat aan van een alleenstaand acteur met kind die op zijn vrije dag de administratie bijwerkt, de keuken een sopje geeft en "Woeste Hoogten" van Emily Brontë (Boek nummer 19 van dit jaar!) uitleest?

Als uitsmijter van de dag presenteer ik U een stukje gratis reclame voor The Amsterdam Dungeon. Het Reformatorisch Dagblad besteedde recentelijk aandacht aan het feit dat mijn werkgever in het kader van het naderend kerstfeest heeft bedacht dat De Duivel de Kerstman heeft gevangen en Rudolph, het roodgeneusde rendier aan het spit heeft geregen. Veel gristenen schijnen moeite te hebben met het idee dat het door Coca Cola bedachte symbool van kapitalisme wordt "misbruikt" voor een geintje. Sowieso is het kerstfeest van huis uit een heidens ritueel maar zouden de meeste gelovigen dat willen weten? Tsja, dierenliefhebbers zullen ook het idee van een rendier aan het spit niet appreciëren...

Heeft U trouwens mij vandaag op de foto gezien op de voorpagina van het hoofdstedelijke gratis dagblad Metro?

woensdag, december 14, 2005

Marlies Dekkers

Marlies Dekkers

Het grote nieuws van vandaag is natuurlijk het uitgesproken "Mea Culpa" van minister Rita Verdonk van vreemdelingenhaat. Zij gaf voor de kamer (en dus voor het volk) toe "onvolledig en onjuist" gehandeld te hebben. Een motie van afkeuring heeft ze op haar bord gekregen. Volledig terecht naar mijn onbescheiden mening.

Verder was het naar mijn onbescheiden mening een bijzonder produktieve dag. Heb van 10 uur vanmorgen tot 9 uur vanavond Marlies Dekkers mogen bijstaan in het openen van haar nieuwste (eigen!) winkel. Diverse VIP's hebben uit handen van m'n collega's en mij den gehele dag door hapjes en drankjes gekregen. Het openingsfeest had als titel en thema:"Do you believe in fairytales?" Een deel vanhet feest werd vastgelegd door een team van Shownieuws. Ziet U maar of U mij herkend op de TV-beelden...

Collega Chris gaf mij met de auto een slinger naar huis waar ik de Ferman aantrof die klaarstond om naar bed te gaan. Op het einde van de middag was hij van de opvang gehaald door buurvrouw Hetty die vanavond nog een pot thee en vermakelijke anecdotes met mij deelde. Ook al leek Superfer het bijzonder naar z'n zin te hebben met zo'n avondje alleen thuis waarbij hij zelf voor z'n eten moest zorgen (nu ja, het restant van het gisteren opzettelijk teveel gekookte opwarmen, maar toch), ik maak er liever geen gewoonte van.

Kortom: het was een leuke dag en nu ben ik afgepeigerd. Temeer omdat ik door diverse werkzaamheden weer een paar uurtjes slaap tekort kwam vannacht...Selamat malam!

dinsdag, december 13, 2005

Geregel

Geregel

De dag begon met het verwisselen van de volle vuilniszak voor een lege. Uiteraard heeft Ferdinand bij de aktie geholpen. Volgende keer kan-ie het helemaal zelf...:-) Tijdens wat werkzaamheden vanachter de computer werd ik ruw gestoord door een geval van stroomuitval. Na een uurtje of twee kon ik diverse klokken in huis weer op de juiste tijd instellen. Helaas was de pc in vol bedrijf op het moment van het gebeuren en was ik nog enige tijd bezig om zowel de printer alsook de scanner en de modem opnieuw te installeren. Op het einde van de middag besloot m'n internet-verbinding spontaan dat het weer eventjes welletjes was maar gelukkig zijn er genoeg dingen die ik buiten het internet om kan doen. En niet alleen op de computer. In elk geval was ik netjes op tijd om de Ferman op te halen van het buurthuis waar hij was met de Ekokids en tewijl wij een lekkere warme pyjama voor hem scoorden nog even staan babbelen met buurvrouw Ingrid. Onderweg naar huis kwamen wij haar nogmaals tegen om niet veel later een gesprekje te voeren met de toevallig passerende buurvrouw Suzan. Aardappeltjes opzetten en het eerste bezoek van de avond ontvangen: bevriend fotograaf Sahin had hulp nodig bij het opstellen van een voor hem belangrijke brief. Hij was koud de deur uit toen buurvrouw Johanna kwam visiteren. Zij vermaakte zich met onze zoon terwijl ik onder het koken telefonisch nog wat partijzaken regelde. Soms wel handig, zo'n mobieltje: in vroeger tijden zou ik een verlengsnoer hebben moeten regelen...
Samen met Fer lekker gegeten én Dr. Who gekeken. Eerder op de avond had hij z'n huiswerk al gedaan, de goede jongen. Sinds hij naar bed is nog wat huishoudelijke klusjes en op tijd naar bed om een 11-urige werkdag tegemoet te zien. Soms is het een hoop geregel: werken, vrijwilligerswerk, extra werk, huishoudelijk werk...

De grootste handelsmaatschappij ter wereld zijn lijkt mij ook een hoop geregel; Voor de Engelse kust is niet lang geleden een heus VOC-schip geborgen. Met aan boord een hele echte zilvervloot. De vondst is tot voor kort geheim gehouden om de bergers de tijd te geven de schat naar boven te halen zonder dat toeristen en schatgravers hen konden lastigvallen. Dit nieuwsfeit interesseert mij met name omdat wij op het werk regelmatig het woord VOC bezigen. De Vereenigde Oostindische Compagnie bracht ondermeer machtswellusteling Piet Hein naar voren.

Heeft U ook zo'n hekel aan machtswellustelingen? U kent ze wel: van die types die zeggen:"Jij gaat dat doen omdat ik dat zeg." Op een toon van "Ik ben de baas der bazen en ieder ander zal voor mij buigen, sidderen ende beven." Hun levensmoto is vaak:"Iedereen heeft recht op mijn mening." Welnu: deze mensen zijn bij mij aan het verkeerde adres. Ik eis met respect behandeld te worden. Misschien niet netjes om wat dan ook te eisen maar wellicht is de tijd daar om het mondiaal verplicht te stellen om elkaar te respecteren. Zou het werken? Heeft het uberhaupt zin om dingen te verplichten? Zouden meer mensen stelen wanneer het niet bij wet verboden was?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Stanley "Tookie" Williams.

maandag, december 12, 2005

Eigenwijsje

Eigenwijsje

Er is een groep mensen op wie je best jaloers zou kunnen zijn. Zij staan nooit in de file. Zij hoeven nooit in aktie te komen tegen besluiten van de vakbond. Zij hoeven nooit te proberen een betaalbare loodgieter te vinden voor hun lekkende toilet. Zij hoeven nooit te strijken of te stofzuigen. Zij hebben nooit een conflict met hun werkgever. Zij kunnen nooit De Pil vergeten. Zij zullen nooit in een neerstortend vliegtuig zitten. Zij zijn niet bang voor
terroristische aanslagen op belangrijke instellingen in de buurt. Zij liggen nooit overhoop met hun internet service-provider. Zij hebben nooit problemen met hun beltegoed of oplader. Zij worden nooit lastiggevallen met TV-zenders vol met in detail geregisserde Emodrama's. Zij raken nooit verontrust van een pakkende krantenkop.

Maar om de een of andere reden wil ik niet van plaats ruilen met een de armste burgers van één van de 52 armste landen in de wereld...

Onderweg naar huis kwam een alleraardigste jongedame op mij afgerend. Zij bleek mij te herkennen, slegs afgaand op de verhalen over mijn persoon van buurvrouw Angélique. Zij stelde zichzelf voor als "new neighbour Natasha" en komt binnenkort even op de koffie, zo zei ze. Gezellig.
Ferdinand had de broodjes al in de oven gestopt dus toen ik om half acht thuiskwam hoefde ik alleen nog maar eitjes te bakken en konden we toch om kwart voor acht de deur uit om op tijd op karate-les te zijn. Ons logistiek draaiboek stak weer goed in elkaar, vandaag! M'n zoon trok vandaag het Eigenwijsje:"Ik ben tevreden." Zij vader pakte "Ik zorg goed voor mezelf." Dat wordt dan m'n goede voornemen voor 2006...

Terwijl ik luister naar "Jij woont in mij" van Fréderique Spigt start ik Acrobat Reader 6.0 op opdat ik nog even kan gaan werken ten bate van m'n favoriete Socialistische Partij.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Richard Pryor.

zondag, december 11, 2005

Hersteld

Hersteld

Was natuurlijk wel even schrikken, die ontploffingen bij Hemel Hampstead, vlakbij Londen, vanmorgen. Gelukkig ging het "gewoon" om een ongeluk en zijn er wonderbaarlijk genoeg geen doden bij gevallen. Mazzel!

Minder mazzel had de moeder van de beste vriend van m'n zoon. Zij trof mij als rechter toen zij met haar zoon en de mijne vandaag de Dungeon bezocht. Hoe vaak kun je de moeder van de beste vriend van je zoon uitmaken voor heks, haar daarvoor ter dood veroordelen én er mee wegkomen? Collega Remco T. werkte fantastisch mee aan het uitje door als in zijn rol van dokter m'n zoon z'n koffertje met gymspullen te overhandigen met de mededeling: "Ferdinand, jij ziet er wel uit als een jongen die later graag dokter wordt: hier heb ik alvast een koffertje vol met dokstersspullen voor je." De blik op het gezicht van vriend Maurits moet onbetaalbaar geweest zijn...:-))

Een relaxt werkdagje (Nog niet een ieder was volledig hersteld van de gevolgen van het afgelopen personeelsfeest!), waarbij het samenwerken met collega Elaine verder werd uitgediept werd besloten met een kort kroegbezoek in het gezelschap van collega's Mike, Remco T. en Wieteke. Als je dan een keertje niet op tijd thuis hoeft te zijn geniet ik daar graag van. Ik heb't toch maar getroffen met m'n collega's!

zaterdag, december 10, 2005

Karaoke

Karaoke

Nog immer ietwat vermoeid leg ik zo dadelijk het moede hoofd te ruste. Gisteravond was ik aanwezig bij een historisch uniek evenement: het allereerste Amsterdam Dungeon personeelsfeest! Het werd een avond vol gelach, muziek en drank. Voor sommigen helaas iets te veel van dat laatste...;-)

Dankzij zo'n feestje kom je nog 'ns ergens. Zou uit mezelf niet zo snel in Club 11 terecht gekomen zijn, bijvoorbeeld. Laat staan dat ik zomaar spontaan zou meedoen aan een karaoke-avond.

Collega's Jeroen en Mike bleven gezellig pitten en na een paar uurtjes van diepe slaap ging de wekker weer: tijd om aan het werk te gaan. Helaas voor diegenen die op het feest waren én voor vandaag stonden ingeroosterd werd het een vrij drukke dag in Amsterdams nieuwste toeristische trekpleister. Maar ach, ook dat moet kunnen...

vrijdag, december 09, 2005

Ridicuul

Ridicuul

Googlewhack:
moslimgames

Maxime Verhagen gaat graag de dialoog aan. Claimt hij zelf. Jammer dan dat hij via zijn website niet bereikbaar is. Officieel had hij ooit een digitaal spreekuur. Dat werd voor het eerst (én voor het laatst) gehouden op 14 januari. En dat terwijl zijn provider het al zo makkelijk had gemaakt om alleen antwoord te geven op vragen die in jouw straatje passen. De andere vragen verschijnen niet eens op de site!

De heer Verhagen blijkt helaas niet bereikbaar voor commentaal over deze kwestie...Vandaar dan maar een mailtje naar zijn inbox in de Tweede Kamer. En dan maar afwachten of hij die wel eens leegt. Wat echter voor hem pleit is dat hij pleit voor kinderopvang voor kamer-medewerkers (m/v).

Wat zou zijn mening bijvoorbeeld zijn over de prijsafspraken tussen NUON, Essent en Eneco die alledrie "onafhankelijk van elkaar" de kosten voor levering van energie met ongeveer 15 procent verhogen? En wat zou zijn mening zijn over Minister Verdonk die, naar nu blijkt, indertijd glashard loog (zij zelf spreekt liever van "administratieve fouten") toen zij meermaals zowel mondeling alsook schriftelijk ontkende dat Nederland gegevens van Congolese asielzoekers doorspeelde aan de regering van dat land zodat teruggestuurde asielzoekers makkelijker vervolgd kunnen worden?

Harde tante trouwens, die Verdonk: zo wil zij voetballer Kalou niet in een Oranje shirt zien voetballen. Afgaande op haar akties zou je welhaast geneigd zijn te denken dat zij mensen met een donkere huidskleur niet zo aardig vindt...Ik zou haar wel eens het debat willen zien aangaan met Ayaan Hirsi Ali...;-)

Mij zou het niet verbazen wanneer mevrouw Rita de schuld voor de problematiek legt bij de donker gekleurde mens zélf:"Had je voor je geboorte maar een blanke papa en mama moeten uitzoeken, hoor!"
Inmiddels leggen de Nederlandse Spoorwegen ook al de schuldvraag over het niet op tijd rijden van hun treinen bij de reizigers:"Die blijven te lang staan rondhangen bij de roltrappen waardoor zij niet snel genoeg kunnen in- en uitstappen als er een trein staat." Slim gevonden. Dat dan weer wel. Maar volkomen ridicuul. Dat ook.

Toen ik Ferdinand bij de opvang een strippenkaart en zijn sleutels kwam brengen waren ze net aan het eten. Het gesprek ging over alleen reizen. Dit naar aanleiding van het feit dat Ferdinand alleen met de tram naar oma zou gaan. Toch weer even spannend. Hoe oud was U toen U voor het eerst alleen een reis ondernam?

Bij de HEMA wat voor het werk gekocht en de kinderen van Femke Halsema bewonderd. De twee werden vrolijk rondgeduwd met hun buggy door mama. Een gezellig gezicht, zo'n mama op stap met de kleine kinders! Verder vandaag nog wat arbeid verricht op het gebied van de lokale politiek én mezelf getrakteerd op een trui van G-sus. Misschien wel het duurste kledingstuk dat ik ooit voor mezelf heb gekocht. Uitgezonderd een alleraardigst latex setje in mijn jeugd dan...;-)

donderdag, december 08, 2005

Sexleven

Sexleven

Brandweerlieden mogen eerder met pensioen omdat het werk fysiek zo zwaar is. Prima. Maar waarom geldt die regeling dan niet voor vuilophalers, bejaardenverzorgers, glazenwassers en kogelstoters? Waarom vinden de Nederlandse brandweerlieden dat alleen zij het zo zwaar hebben? Zij vinden zelfs dat zij daarom het recht hebben op een wilde staking. Mede vanwege deze houding pleit ik ervoor alle stakende brandweerlui oneervol te ontslaan en de mensen van de vrijwillige brandweer een betaalde baan aan te bieden. Zij doen vaak namelijk exact hetzelfde werk maar dan voor een veel lagere beloning én zonder te zeuren.

Wie wél zeurt is natuurlijk Frans van Anraat met z'n "Ik wist echt niet dat die chemicaliën zouden worden gebruikt om een half volk uit te roeien; die Iraakse generaal kwam erg integer over toen hij mij vertelde dat hij dat spul nodig had voor de textielfabriek van zijn niet-bestaande zus." Ik zou zeggen: Open een paar vaten van die "onschuldige" chemicaliën, vul daar een zwembad mee en laat Fransje lekker zwemmen. Wat er na een uur nog van hem over is mag worden overgeleverd aan een Koerdisch meisje dat haar familie is kwijtgeraakt, mede door ome Frans. Dat meisje geef je een schroevedraaier, een rat en een figuurzaag. Stop er een dosis fantasie bij en verkoop de TV-uitzendrechten aan John de Mol...

Die is trouwens vast al aan het onderhandelen met Peter R. de Vries over de vraagprijs van de tapes met daarop intieme details over het (sex)leven van wijlen Pim Fortuyn. Het zal je maar gebeuren dat je sexleven wordt geclassificeerd als staatsgeheim! Op het Binnenhof is men in rep en roer nu is uitgekomen dat de AIVD ook dossiers bijhoud van mensen (en zelfs politici!) die officieel nergens van worden verdacht. Alsof dat een nieuw feit is! De praktijken zijn gewoon afgekeken van de Gestapo, de KGB, de NSA en meer van die organisaties, opgericht door megalomane paranoïde dictators...

Wacht maar tot mijn zoon dictotor wordt! Vooralsnog gaan wij lekker kaasfonduen en blijven wij aardig voor elkaar én voor de medemens. Ook als het geen Make a difference Day (MADD) is. En ook als het geen Kerstmis is. Ook buiten die dagen om (hoe goed bedoeld ook) kun je je medemens met respect behandelen. Vind ik.

woensdag, december 07, 2005

Internet-connectie

Internet-connectie

Het avondje van gisteren was minder rustig dan dat van de dag ervoor maar wel heerlijk...Het begon toen Ferdinand thuis kwam van de Ekokids-club en de Zak van Sinterklaas voor de deur aantrof. Na een door buurman Dudo verzorgde maaltijd was het tijd voor een beker warme choco met marshmallows en het uitpakken van de cadeautjes. Sinterklaas bleek ons flink te hebben verwend: zo kregen de Ferman en ik beiden een fraai vest en een paar sokken. Verder kreeg m'n zoon ondermeer een figuurzaagset waarmee hij lekker aan het werk kan. Klaarblijkelijk was er een hulpsinterklaas aan het werk geweest die de zak nog wat extra had gevuld om de "echte" Sinterklaas bij te staan in deze economisch moeilijke tijden...Aardig, niet?

Vanmorgen vroeg nog even bezig geweest om de printer weer aan de praat te krijgen. Al een tijdje deed-ie't helemaal niet maar sinds vanmorgen drukt-ie in ieder geval documenten in kleur af. Zwarte letters komen maar niet op papier...Omdat zijn vader daar druk mee bezig was besloot Fer op eigen houtje om niet alleen z'n eigen ontbijt te verzorgen maar ook alvast z'n eigen lunchtrommel te vullen...én die van mij! Hoe lief!

Tijd voor school waar het tijd was om de hal te ontdoen van de Sinterklaas-versiering en de school in kerstsfeer te brengen. Een leuke klus met een leuk stel ouders.

Ferd had vandaag een toets: de topografie van Gelderland. Zijn vader mocht hem gisteravond nog helpen oefenen en tot zijn en mijn grote vreugde kon hij mij vol trots vertellen dat het studeren werd beloond met een 10+! Echt helemaal te gek!

Op het werk was het vooral dankzij een aantal collega's beregezellig maar toch was ik blij dat ik weer naar m'n zoon mocht. Samen met hem een aflevering Dr. Who zitten kijken tijdens het eten en nu (20.30u) zit hij te kijken naar Mythbusters terwijl ik dit stukje intyp in afwachting van het herstel van de lokale internet-connectie.
Toch maar 'ns een deel van m'n abonnementsgeld terugvragen aan m'n dienstverlener...:-#

Overigens: gisteren berichtte ik over de uitzending op Ketnet van de serie "Sprookjes". Helaas betrof het het uitzendschema van vorig jaar...Toch maar even de omroep vragen of zij voor mij een kopietje van de band hebben...

dinsdag, december 06, 2005

Kijken

Kijken

Een heerlijk rustig avondje gehad, gisteren. Een beetje strijkgoed zitten verwerken tijdens het TV-kijken. Maar wat ik op de beeldbuis gezien heb? Geen idee.

Zo heb ik ook geen idee hoe het nieuw ontdekte zoogdier op Borneo eruit ziet. Men zegt dat er twee foto's van zijn gemaakt maar ik heb ze nog niet gezien. Grappig: wanneer er een nieuwe keversoort wordt ontdekt komt dat nauwelijks in het nieuws maar heeft het een zacht vachtje of mooie grote ogen dan zijn de ogen van de wereld erop gericht. Precies zo gaat dat met dieren die gedood worden of zelfs met uitsterven bedreigd.
Heeft U al 'ns een petitie getekend tegen de brute moord op eendagskuikentjes of hun mama's? Jaarlijks verdwijnen er tientallen keversoorten van de aardbodem maar één groot-log-zwart/wit-beest-met-grote-ogen-dat-uitsluitend-bamboe-eet wordt bedreigd en de wereld staat op z'n kop. Goed beschouwd best wel vreemd. Wie bepaalt dat alleen degenen met een (in mensenogen) appetijtelijk voorkomen mogen voortleven?

De tijden veranderen. Wanneer je zo'n tien jaar terug een deur openhield voor een dame-met-kinderwagen zeide zij met den ogen stralend van nauwelijks verholen dankbaarheid "Dank U vriendelijk, mijnheer!" Tegenwoordig rijden ze doodleuk met de buggy over je tenen waarbij ze niet eens het fatsoen kunnen opbrengen om je even in de ogen te kijken. Nu ja, het gaat waarschijnlijk maar om uitzonderingsgevallen maar ik zou bijna overwegen om in dit soort gevallen de lijfstraffen weer her in te voeren. Gewoonweg uitleveren aan Condoleezza Rice. Dat zal ze leren!

Ging ook even naar het deelraadskantoor om mijn bestelde paspoort op te halen. U weet wel: dat stukkie papier waar ik 38,80 euro voor mocht neertellen. Inclusief administratiekosten. Dus eigenlijk kost het ID-bewijs wat minder. Maar hoezo administratiekosten? Ik zie me al bij de bakker staan:"Mag ik van U dat brood van 1,20?" -"Natuurlijk, meneer! Dat is dan 1,32 vanwege de tien procent administratiekosten. Tsja, de kassa kost ook stroom en de zaterdaghulp moet ook worden betaald. Om nog maar te zwijgen van de graanvermaal-toeslag." Zal me even lekker worden! Maar ja, ga maar eens ergens anders je paspoort halen...Nu ken ik toevallig nog wel een louche etablissement in de Amsterdamse binnenstad waar...;-)

Aanstaande donderdag om 16:45uur is er op de Vlaamse zender Ketnet een aflevering te zien in de serie "Sprookjes": Sneeuwwitje. In de hoofdrol Aukje van Ginneken en in één van de bijrollen...ikke! (Die ene met de puntmuts die Aukje's appelstukje van de mond opvangt...) Kijken jullie ook? En kan iemand't opnemen voor me? M'n opname-apparaat doet een beetje raar...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Frits Philips en de slachtoffers van het vliegongeluk in Teheran.

maandag, december 05, 2005

Noodzakelijk

Noodzakelijk

Googlewhack:
kees carnaval vuurwerkwinkel

Langzamerhand wordt het vrij irritant. De laatste paar weken heb ik thuis vrijwel dagelijks een uur of wat geen internetverbinding. De redenen die staan weergegeven op de site van mijn provider XS4ALL komen op mij steeds meer over als smoesjes: "Omdat de KPN in Alkmaar ergens mee bezig is kunnen ook abonnees in Amsterdam tijdelijk last hebben met hun verbinding; het probleem is inmiddels opgelost maar kan af en toe blijven opduiken. Bovendien wordt rond deze tijd de snelheid van de verbinding verhoogd wat ook af en toe wat tijdelijk ongemak kan veroorzaken." Heel fijn allemaal maar toevallig betaal ik voor een 24-uurs-verbinding voor alle dagen van de week. Nog even en ik voel mij geneigd wat geld terug te gaan vragen.

"Vanwege een verbetering aan het openbaar vervoer-systeem komt U de komende paar weken een paar keer te laat op het werk omdat er geen bussen rijden. Lullig dat U de betreffende dag al hebt gestempeld en moet lopen. Maar geen zorgen: over een tijdje kunt U mogelijk met een betere bus naar het werk. Of misschien ook niet." Zou U dat accepteren?

Bovendien is m'n printer naar z'n grootje. De Epson Stylus Color 880 wordt blijkbaar niet ouder dan een jaartje of vier. Belachelijk dat apparatuur met opzet zo wordt gemaakt dat het niet langer dan een paar jaar meegaat. Nu moet ik noodgedwongen een nieuwe kopen. Maar niet zonder dat ik heb geroepen:"Weg met de consumptie-maatschappij!!!!"

Van mij mogen fabrikanten van bewust snel falende apparatuur meeliften met de voorheen geheime CIA-vluchten die volgens Condoleezza Rice noodzakelijk zijn om het terrorisme te bestrijden. En natuurlijk heeft zij gelijk want zij vertegenwoordigt de Amerikaanse overheid en die weet als enige wat goed is voor de rest van de wereld.

Gelukkig weet ik zelf wel wat goed is voor mij en dat is ondermeer dingen lekker van mij afschrijven en me er verder niet druk over maken...

zondag, december 04, 2005

Wapentuig

Wapentuig

Leuk. Na februari 2006 mag Nederland ongeveer als enige land nog geld stoppen in de JSF. Nadat eerder Noorwegen heeft besloten het benodigde geld te steken in nuttiger zaken dan het bouwen van vliegmachines die uitsluitend onder Amerikaans commando mogen vliegen besluit zeer waarschijnlijk de afdeling Defensie van het land van Bush & Co om van het verder ontwikkelen van dit wapentuig af te zien. Oftewel: wij mogen voor de kosten opdraaien maar alleen de VS mag gebruik ervan goedkeuren. En als wij nou'ns in orlog met de Amerikanen zouden geraken? Moeten wij hen dan toestemming vragen om het ding tegen hen te gebruiken?
Ach, al eerder leverden Nederlandse bedrijven wapentuig aan een land dat de goederen vervolgens inzette in hun oorlog tegen de Verenigde Nederlanden. Kent U de Spaanse Armada nog?

De zondag was vandaag voor ons een ware rustdag. Gezellig uitgebreid ontbijten, een beetje schoonmaken en opruimen, oma op visite krijgen en melding maken van een recente droom op de betreffende webpagina.
Ook de pagina die één van mijn CV's herbergt is weer up-to date.

Samen met de kinders onder het genot van een bakje popcorn gezien hoe Carl Verheijen het wereldrecord op de 10 kilometer langebaanschaatsen scherper stelde. Eva geholpen met het zoeken naar de tien verschillen in een doe-boekje en haar complimentjes gegeven omdat zij duidelijk het verschil tussen hele en halve uren kon uitleggen aan de hand van een speelgoedklok. En over speelgoed gesproken: Eva vond in haar schoentje bij de kachel een mini-lavalamp met glitter, Ferdinand vond een snoer met lichtjes op batterij en oma vond een lekker zeepje. Papa kreeg van Sinterklaas een super-DVD met maar liefst tien speelfilms daarin geperst en Miriam vond een doolhof-puzzel in de laars die hier voor haar was neergezet. Wat Dayna in het pakje vind moeten we nog even afwachten totdat zij het pakje uit handen van haar zusje ontvangt...

Buurvrouw Johanna kwam nog een half uurtje op visite en Ajax heeft een voetbalwedstrijd gewonnen! Bovendien hebben de Nederlandse hockey-dames de Champions Trophy in de wacht gesleept. Morgen is de school dicht maar de opvang gelukkig open. Daar gaat m'n zoon dan maar heen terwijl zijn vader zo'n negen uren zal werken in The Amsterdam Dungeon. Gezellig.

zaterdag, december 03, 2005

Heerlijk

Heerlijk

Vrijdagmorgen opgestaan op een tijdstip dat bij sommige buren de lichten branden omdat ze NOG wakker zijn en niet AL. Je moet er wat voor over hebben, niet? Vanaf dat moment wakker gebleven totdat ik vanmorgen om half zes na bijna 23 uur wakker te zijn geweest m'n bedje in rolde. Vooraleerst diende nog een en ander geregeld te worden voor het Sinterklaasfeest bij m'n zoon op school. Geeft toch een heerlijk gevoel om een hele hoop kinderen een fijne dag te bezorgen met een fijn team mensen samen.

Daarna een paar uur lang betaald wat toeristen lastig gevallen om vervolgens Ferdinand van de opvang te halen waarna wij mooi op tijd waren voor het verjaarsetentje bij buurvrouw Hetty. Met haar en haar man Vincent niet alleen heerlijk gegeten maar ook bijzonder aangenaam gesprekken gevoerd over versieren, reizen, films en Hegel. Thuis nog even een aflevering van Dr. Who gekeken met m'n zoon waarna ik hem achterliet om te gaan werken in Club NL dat een speciaal programma draaide ivm het zesjarig bestaan.

Toevalligerwijs werkten op hetzelfde feest collega Wieteke, schoolvader Marco, visagist Robert (met wie ik al vaker had samengewerkt) en bleek ik via collega Natasha ook garderobe-juffrouw Roos te kennen. Veel nieuwe contacten opgedaan en wellicht wat nieuwe vrienden gemaakt. Bovendien voor het eerst van m'n leven een act gedaan als paaldanser! Nou, dat valt nogal niet mee dat paaldansen, zo kan ik U vertellen. Alle lof en respect voor de mensen die dat als professional doen.

Vanmorgen op tijd met de Ferman de deur uit om samen met Eva, Dayna en hun moeder te gaan kijken naar de Sinterklaasoptocht in Amsterdam-Oost. Als verjaarscadeau kreeg m'n zoon van de dames nog een paar doosjes Lego en een supergave robot met afstandsbediening! Cool., niet? Net als de intocht van de Goedheiligman in de woonomgeving van de zusjes. Met heuse enthousiaste Pieten, een vriendelijke Sint die slegs op armlengte passeerde in een open rijtuig en kinderen die een ritje mochten maken in een heuse paardentram. Ook de papa's en mama's mochten mee!

Met Eva en Fer op de tram gestapt met het idee later over te stappen op de tram naar huis maar onderweg besloten eerder uit te stappen, even m'n kinderen te showen aan wat collegae aan het Rokin en daar vlakbij even een hapje te gaan eten, samen met collega Remco. Nog even wat boodschapjes gehaald en verder niet zo veel gedaan vandaag. Lekker languit liggend schaatsen kijken: De Wereldbeker-wedstrijden in het Heerenveense Thialf-stadion waar ook Sinterklaas (wat is die man snel van Amsterdam naar Heerenveen gereisd!) bij aanwezig was. Ook leuk. Toch? Niet dan?

Denk wel dat ik lig te maffen voordat Daar Vliegende Panters op TV komt, op Ned.3 om 22.35uur.

Geniet U ook zo van het weekend? Vast wel iets meer dan Minister Kamp van Defensie die Nederland voor 857 miljoen Euro in het schip ziet gaan (een hoop geld als U het mij vraagt!) met het mogelijk niet doorgaan van het prestige-project dat JSF (Joint Strikefighter) is gedoopt. Net goed. Lekker puh. *STEEKT TONG UIT*


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Kenneth Lee Boyd en Shwan Paul Humphries.
(Oftewel: "Why do we kill people to show other people that killing people is wrong?"

donderdag, december 01, 2005

Sinterklaasfeest

Sinterklaasfeest

De organisatiecomitees hebben het maar druk met de perikelen rond het Sinterklaasfeest. Bij m'n zoon op school is het al niet anders. Zo hebben we vanmorgen niet alleen wat ballonnen opgeblazen maar ook het een en ander kortgesloten met de wegenbouwers die tijdens de viering op school in het straatje voor de deur aan het werk zijn. Even een paar vraagjes aan de werkers zelf; even telefonisch een paar vraagjes aan de opzichter...en het lijkt er op dat alles in gereedheid is voor het feest morgen.

Veel Amerikanen hopen binnenkort ook feest te vieren als hun geliefde wordt teruggetrokken als militair in Irak. Volgens de baas van het land, de heer George Junior, is er progressie geboekt in de strijd tegen het terrorisme aldaar. Zo worden er gemiddeld bijvoorbeeld nog maar twee Amerikaanse militairen per week gedood in plaats van drie: een vooruitgang van maar liefst bijna 35 procent! Het gaat dus helemaal niet slecht met de "vredesinterventie" in dat deel van de wereld. Wat zeuren al die mensen nou?

En al dat gezeur over geheime detentiekampen! En wat dan nog als in opdracht van de CIA vliegtuigen terroristen vervoeren naar martelkampen? Alsof het om mensen gaat! Nee. Als iemand volgens een Amerikaanse bevelvoerder terrorist is vervallen automatisch de mensenrechten in voorkomend geval. En we weten allemaal dat Amerikaanse leiders zijn erkend als de plaatsvervangers van God op aarde. Toch? Ziet U ook de paralel met de Spaanse Inquisitie? Lees maar eens een verhaaltje over die Middeleeuwse "zuiveringsgolf" en vervang het woordje "ketter" door "terrorist" en "katholieke kerk" door "Amerikaanse Overheid"...

En misschien was het wel een terrorist op wie het zoeklicht van de helikopter die hier boven de daken cirkelt zojuist gericht was...Onderweg naar de videotheek zag ik het apparaat. Ik bracht twee films terug: het met de kinderen gekeken "Batman Begins" en het voor mijn eigen genoegen gehuurde (en geweldige!) Sin City naar de graphic novel van Frank Miller. In beide rolprenten bleek overigens een rol weggelegd voor Rutger Hauer. Leuk om hem weer'ns in een leuke film te zien. En dan nog twee tegelijk ook!

Ook leuk was de werkdag van vandaag. Omdat het morgen naar alle waarschijnlijkheid behoorlijk hectisch wordt besloten om vanavond niet naar Pencak te gaan maar mijn tijd liever te gebruiken als Hulppiet...

woensdag, november 30, 2005

Geslaagd

Geslaagd

"Dat was een geslaagd partijtje, he pap?"
En dat was het. Samer, Marijn, Tylor en Maurits hebben zich prima vermaakt op het verjaarspartijtje van hun vriend en (voormalig) klasgenoot Ferdinand. Zo hebben zij zelfstandig hotdogs gemaakt en verorberd; hebben zij zwaardgevechten gehouden in de slaapkamer en totdat het begon te regenen in de tuin gespeeld. Ook hebben zij (samen met mij!) "Batman Begins" gezien op kijkschijf. Uiteraard met popcorn daarbij.

Terwijl de kinderen speelden kon ik mooi even een paar partijzaken afhandelen die niet al te veel energie (je moet natuurlijk wel alert blijven met kinderen in huis) maar wel wat tijd in beslag nemen. Kom ik daar ook'ns aan toe...

Je zal toch maar tot die 15 procent van de werkenden behoren die tenminste de helft van de werktijd aan het lezen en beantwoorden van e-mails besteedt! Volgens recent onderzoek van Symantec gaat er iets niet goed op de werkvloer. Het lijkt erop dat het aantal e-mail verslaafden het aantal mensen dat in armoede leeft overtreft!

O ja: zijn moeder is helaas niet op haar bezoekrecht-avond verschenen, gisteren. Wel kwam vanmorgen vroeg buurman Dudo nog even langs om wat met m'n zoon af te spreken.

dinsdag, november 29, 2005

Overtuigen

Overtuigen

"Zal ik dan maar vast gaan koken?"
Wat een antwoord van een jongen die telefonisch verneemt dat zijn vader onderweg is naar huis maar slegs een kwartiertje thuis kan zijn voordat hij doorreist naar een vergaderruimte waar hij tot de ontdekking kwam dat hij door de spoed niet alle stukjes huid van schmink heeft ontdaan. Volgens mij is Ferdinand redelijk zelfstandig voor een kind van tien. Hoe hard ik ook probeer om zijn alleen thuis-zijn te beperken tot één avond per week, het lukt niet altijd. Vanaf januari hoop ik in rustiger vaarwater te verkeren zodat er wat meer tijd vrijkomt om de Ferman te ondersteunen in zijn voortgang naar volwassenheid. Tegelijkertijd wil ik hem meer nog kind laten zijn.
(Zijn er meelezende ouders die dit dilemma herkennen?) Wat dat betreft is het maar goed dat er morgenavond niet vergaderd hoeft te worden: hij zal dan graag aan zijn vader verhalen spuien over zijn verjaarsfeestje-met-vrienden van die middag...Dat ik hem aantrof in mijn bed in plaats van in zijn eigen zegt ook al het een en ander, natuurlijk. Morgen hoor ik of zijn moeder nog langs is geweest.

De wereld staat af en toe écht op z'n kop...Kwam eerder GroenLinks met het doorgaans als "Rechts" bestempelde plan om het recht op een WW-uitkering te verkorten tot een jaar (met dien verstande dat de periodieke bijdrage wordt verhoogd); treedt tegenwoordig de VVD naar buiten met het idee om alle musea in Nederland altijd gratis toegankelijk te maken. Een van oudsher "Linkse" gedachtegang. Het moet niet veel gekker worden.

In Nieuw Zeeland blijkt bijvoorbeeld dat vliegmaatschappijen Air New Zealand en Quantas eenvoudigweg de anti-discriminatiewetgeving aan de laars mogen lappen: zij voeren namelijk bewust het beleid dat alleenreizende kinderen niet naast mannen mogen zitten in het vliegtuig. Weer een tegenvaller in de strijd tegen discriminatie wereldwijd. Maar wat doe je eraan? Simpel: probeer regelmatig mensen te overtuigen van het nut van Artikel 1 en langzamerhand bereik je de voltallige wereldbevolking. Al kan dat wel effe duren...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van David di Tommaso.

maandag, november 28, 2005

Verantwoordelijkheid

Verantwoordelijkheid

Ondanks het feit dat het eigenlijk niet zijn taak was heeft collega Mike de acteurs van The Amsterdam Dungeon vandaag flink uit de brand geholpen. Niet alleen heeft hij ter plekke een vers werkrooster uit de grond gestampt maar heeft hij zelfs één van de acteursrollen voor zijn rekening genomen. Een gouwe gast, die Mike. Niet voor niets vindt de oplettende lezer heden ten dage een link naar zijn site in de kolom ter linkerzijde van de lappen tekst die ik U met regelmaat presenteer.

Met regelmaat is ook de SF-serie Battlestar Galactica weer op televisie. En wel op de TV-zender Veronica des zaterdagavonds. Niet alleen leuk voor de fans van weleer maar ook interessant voor kijkers van de nieuwere generatie. Nadeeltje bij TV-kijken: dat kan alleen wanneer er stroom op het toestel staat...

Wat is dat toch met de energievoorziening tegenwoordig? Kan mij van vroeger niet herinneren dat die stagneerde na een beetje sneeuwval en een paar rukwinden. Gedupeerde bedrijven moeten maar vertrouwen op eigen noodvoorzieningen: de energiebedrijven voelen zich niet verantwoordelijk "Eigen verantwoordelijkheid"...daar gaan we weer met het stokpaardje van de Bush-volgelingen.

M'n zoon, dat is pas iemand die zijn verantwoordelijkheden kent en ook neemt. Zo had hij vandaag zijn sleutels op school laten liggen. Gaat hij huilend bij de pakken neerzetten? Vergeet't! Hij belt aan bij verschillende buren totdat er eentje open doet. Vanaf dat adres belt hij zijn vader op het werk om te vertellen waar hij zit en zodoende trof ik hem op de bank bij buurvrouw Margot die als bedankje een vrijkaartje voor m'n werk ontving.

Hij was wat snotterig en voelde zich niet zo lekker en daarom belde hij zelf karate-les voor vanavond af.
Menig volwassene (en niet uitsluitend kabinetsleden die Veerman heten en graag het beleid van hun collega's onderuit halen) kan een voorbeeld nemen aan het gedrag van mijn Superfer...

zaterdag, november 26, 2005

Verjaardag

Verjaardag

Googlewhack:
"hilde en marius"

Het ene moment zie je een hoopje lief klein en onschuldig mens liggen in zo'n aquariumpie in het ziekenhuis en zo is-t-ie tien...Het leven gaat zo hard. Heb al veel heerlijke momenten met m'n zoon meegemaakt en ongetwijfeld zullen er nog vele volgen. Ik krijg er maar niet genoeg van de wereld te laten weten hoeveel ik hou van dat joch en hoe trots ik op'm ben. Natuurlijk ben ik ook helemaal gek van z'n zussies maar met hem heb ik gewoonweg veel meer doorgemaakt. Een hoop narigheid ook. De details zal ik U besparen maar de lezers van weleer alsook vrienden weten waar ik het over heb.

In tijden van nood leert men z'n vrienden kennen. Dat gaat ook op voor een incident, gistermorgen, waardoor de band tussen ondergetekende en vriend/collega Georges nog hechter is geworden. Om betrokkenen te ontzien zal ik hier niet op de details ingaan. Lijkt mij wel zo netjes. En over Georges gesproken: na de grote VIP-party (een goede leerschool voor alle betrokkenen) op het werk donderdagavond is hij blijven pitten. Bij binnenkomst in ons huisje 's nachts mocht hij meteen de slingers ophangen ten behoeve van de verjaardag van Ferdinand Louis W., de man'lijke vrucht mijner lendenen.

Na een hectische werkdag was het gisteravond tijd voor een rustmoment in de vorm van een gezellig verjaarsetentje in het restaurant om de hoek: Papa Longo, eenvoudig, lekker, voedzaam en betaalbaar eten in een prettige sfeer met uitermate vriendelijke bediening. Je zou haast gaan denken dat de eigenaar mij betaald om dit te schrijven...;) Wij verheugden ons in het feit dat het Fer's moeder, buurvrouw Johanna, was gelukt erbij aanwezig te zijn. Ook oma was er uiteraard! Zij was er al sinds de avond daarvoor toen zij de avondmaaltijd verzorgde waaraan ook buurvrouw Angélique deelnam. Later gisteravond kwam ook buurvrouw Hetty nog op verjaarsvisite nadat zij al eerder was langsgeweest in de morgenstond om de Ferman te feliciteren.

In de tram onderweg naar oma's huis vanmorgen kwamen wij vader Pieter en zijn zoon Berend tegen. Onmiddelijk werd m'n zoon uitgenodigd voor het verjaarspartijtje van laatsgenoemde, morgen. Met diezelfde tram reisde ik een halte verder om deel te nemen aan deel zoveel van de SP-cursus Lokale Politiek waar ons vandaag het een en ander werd bijgebracht over debateren. Boeiend lesmateriaal!

Samenvattend: door alle pret en cadeautjes was zoonlief gisteren in bijna dezelfde juichstemming als de kersverse wereldkampioen turnen op het onderdeel ringen: Yuri van Gelder. Ik ben toch maar een bevoorrecht mens dat ik de middelen heb om ook voor anderen het leven wat aangenamer te maken...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van George ("Wat heb je gedaan met al de verdiende miljoenen?"-"Het meeste heb ik uitgegeven aan vrouwen, drank en snelle auto's; de rest heb ik verbrast.") Best.

vrijdag, november 25, 2005

Oproep

Oproep

Tsja, als zoals voorheen in Engeland de kroeg om 11 uur gesloten zou zijn was ik vast wat eerder thuis geweest..Na het eerste evalutatiegesprek nog even een biertje gaan drinken met een aardig aantal collega's. Daarna nog een afzakkertje met twee collega's en voor je het weet heb je zomaar de laatste tram gemist...

Twee koppen koffie later (eerst een met een collega die zijn trein had gemist ("Alweer!?" voegde m'n zoon vanmorgen toe) en later met buurvrouw Wynona) voelde ik me weer een beetje mens worden. Vanavond mogen wij doorwerken tot na middernacht. Ik zal dus waarschijnlijk niet zo goed bij stem zijn wanneer ik morgen "lang zal ze leven!" zing voor m'n zoon...En het goede nieuws over zijn zusjes mag ik U natuurlijk niet onthouden: Zowel Eva alsook Dayna is in zoverre hersteld van een ingemene longontsteking (zomaar twee lieve hummels wakker houden door te veel te laten hoesten, het is gemeen!) dat zij weer naar school, respectievelijk het kinderdagverblijf zijn gegaan. Goed nieuws, niet dan?

Even een oproep:

Stop de uitverkoop van AT5: teken de referendumaanvraag

Wethouder Belliot wil AT5 verkopen aan Chellomedia, het mediabedrijf dat volledig in handen is van UPC, de kabeleigenaar. Daardoor stopt AT5 een publieke omroep op een publieke zender te zijn. De SP vindt dit een heel slechte ontwikkeling. Berlusconi in Italië zou er zijn vingers bij aflikken. Doe daarom mee aan de referendumaanvraag. De geldige handtekeningen moeten uiterlijk maandagmorgen vroeg bij de initiatiefnemers binnen zijn. Een formulier is te vinden op de volgende website: www.net.info.nl/referendumat5. Dus snel downloaden en de buren, collega's, vrienden, familie (natuurlijk in Amsterdam wonend) laten tekenen en snel terugsturen naar de adressen die op het formulier staan.

Met vriendelijke groet,

Remine Alberts
Fractievoorzitter SP-Amsterdam

woensdag, november 23, 2005

Moeite

Moeite

"Papa, mag ik alleen naar school? Volgens mij ben ik daar aan toe."
Er kleven van die minpuntjes aan het je kinderen opvoeden tot zelfstandigheid...*SNIF*

Gisteren een paar uurtjes gewerkt voor de mensen van het nieuwe reclamebureau "Great", te vinden via de website http://www.thisisgreat.nl Het werd een gezellige boel in de Amsterdamse Club Sinners in het kader van de presentatie van het boek Superbrands 2005. Nou heb ik eindelijk'ns met een sandwichbord rondgelopen. Dat werd ook hoog tijd...Kwam keurig op tijd en in enigszins beschonken toestand thuis en lag luttele minuten na m'n zoon op de zandman te wachten.

Misschien doe ik toch iets verkeerd in mijn carrière. Als voorbeeld neem ik de 18-jarige scholier Michael Sessions die nog voor het behalen van zijn middelbare school diploma is gelukt om burgemeester te worden van de plaats Hillsdale. Nie gek! Wel kek!

Misschien toch maar mijn pijlen richten op een hogere positie binnen de politiek; De commissie Dijkstal vindt namelijk dat gemeenteraadsleden, Tweede kamerleden, burgemeesters en wethouders flink meer moeten krijgen voor hun werk. Dit omdat de verhoudingen met vergelijkbare posities in het bedrijfsleven zijn scheefgegroeid.
Achterlijk, natuurlijk. Dan moet bijvoorbeeld ook mijn zaakwaarnemer bij mijn baas gaan eisen dat mijn salaris flink omhoog gaat: Voor zijn werk als acteur zal Brad Pitt een loon ontvangen wat een aardig stukje hoger ligt dan de 9 euro per uur bruto die ik vang voor acteren. Als we zo gaan beginnen...

Het plan van Dijkstal is net zo absurd als het idee dat de CIA Schiphol gebruikt voor het doorsluizen van Taliban- en Al-Qaida strijders. Die zouden verder worden vervoerd naar Polen en Roemenië om vervolgens daar gemarteld te worden. Que? Lijkt mij niet praktisch om iemand op te pakken in Afghanistan, die persoon te vervoeren naar Amerika en daar volgens de bepalingen van de Geneefse Conventie te behandelen waarna je hem op het vliegtuig naar Amsterdam zet waar gewacht wordt op de overstap naar een ander vliegtuig waarmee de gevange vervolgens wordt getransporteerd naar een detentiekamp in Polen om daar hardhandig verder ondervraagd te worden. Ook in Polen gelden de verdragen voor oorlogsvoering zoals die indertijd zijn opgesteld in de Zwitserse hoofdstad. In elk geval heeft de media weer een leuk speeltje...
Neen. Als ik een Amerikaans militair zou zijn die van plan is de Conventie van Genève aan de laars te lappen zou ik mijn gevangen gewoon ter plaatse "ondervragen". Veel minder moeite.

Zo vond ik het ook weinig moeite om oliebollen uit te delen aan de kinderen van de opvang vanmiddag toen ik m'n zoon kwam ophalen. 'k Was lekker vroeg vrij en dus hadden wij alle tijd voor de wekelijkse boodschappen. Helaas vanavond weer een uurtje of wat weg. Maar het is voor een goed doel: het eerste evaluatiegesprek betreffende de huidige officiële werkzaamheden.

Is het U overigens opgevallen dat er een nieuw flubbelding bovenaan deze pagina staat? Dat is de zilveren Award, aan mij uitgedeeld door de beheerders van Flubbel.com. Goed, niet?

dinsdag, november 22, 2005

Trots

Trots

Als medewerker van een tabakszaak ben je eigenlijk ook een soort barman: mensen vertrouwen je details toe over hun werk en hun (liefdes)leven. Zo verkrijg je inside informatie over het werk binnen een zeker recentelijk afgefikt detentiecentrum op een zekere luchthaven en hoor je van krakers zelf hoe zij behandeld zijn door justitie . Ook krijg je het verhaal te horen van de agent die bij de betreffende ontruiming gewond is geraakt. Ook het beroep van kapper is zo'n beroep: zo mocht mijn kapper ooit de man kortwieken die vastzit vanwege het omleggen van Pim Fortuyn. Voor wie op de hoogte wil blijven van de meest recente ontwikkelingen is het dus raadzaam om zo frequent mogelijk naar de kroeg te gaan, een krantje of sigaretten te kopen en het haar te laten bijpunten...

Kwam vanmorgen op straat de manager tegen van het lokale filiaal van een groot-kruidenier. Trots vertelde hij dat hij als eerste persoon van boven de 100 kilogram in gewicht een heuse parachutesprong heeft gemaakt waarmee een jarenoude wens werd vervuld.

De meeste van mijn wensen zijn inmiddels bewaarheid, hoewel ik er altijd wel een aantal achter de hand houd. En hoe zit dat met U, mijn lezers?

Vanmorgen op het deelraadskantoor ondervond ik dat een paspoort-verlenging tegenwoordig neerkomt op 38,80 euro. Nog niet de 7 euro meegeteld die je kwijt bent aan nieuwe pasfoto's. Gewoon 1 foto'tje laten maken kan bijvoorbeeld niet: het moeten er meteen vier zijn. Tsja, zo wordt je wel op kosten gejaagd. In Engeland schijn je inmiddels niet meer lachend op de foto te mogen.

Wie gisteren wél lachtte was onze manager toen hij vertelde dat het hoofdkantoor een mystery-visitor had langsgestuurd bij The Amsterdam Dungeon om het zaakje te beoordelen. Van alle twintig verschillende onderdelen van Merlin Entertainment, het moederbedrijf, kwamen wij als allerbeste uit de bus. Toch wel iets om trots op te zijn, dacht ik zo te kunnen denken. Is er iets waar U trots op bent?

Maar zo trots als ondergetekende toen zijn zoon uit eigener beweging de vuilniszakken bij de stoeprand zette nadat hij bij wijze van ochtendgymnastiek een paar karate-kata's had gedemonstreerd zullen weinigen zijn...:-)

zondag, november 20, 2005

Ledigheid

Ledigheid

Uitgeslapen tot het tijdstip dat het werk belde met de vraag of ik vandaag kon invallen; afwas gedaan; gootsteen schoongemaakt; ontbeten; Ferdinand aan het werk gezet met zijn surprise (Zijn eerste Sinterklaas-surprise ooit is geweldig goed geslaagd!); aflevering gekeken van Dr. Who (met Tom Baker!); Administratie op orde gebracht; Video's en DVD's gesorteerd; Wereldberoemde sketch van Abbott & Costello ("Who's on first?") opgezocht op het wereldwijde web; Themalied "Dr. Who" gevonden via een P2P-programma op de pc; Even naar de winkel op en neer voor chips; een kaartje op de bus gedaan; Wedstrijden kijken in het kader van de wereldbeker langebaanschaatsen; kledingkast uitgeruimd; speelgoed opgeruimd; Bureau schoongemaakt; Nieuwe (tweedehands én gratis) monitor op de PC geïnstalleerd; woonkamertafel opgeruimd; boekenkast uitgeruimd en boeken gesorteerd; buurvrouw Johanna ( en kort ook even buurvrouw Hetty) op visite gehad; vuilniszakken gewisseld; Een stel bemodderde gymschoenen schoongemaakt; Was gestreken, gevouwen en opgeborgen; Gestofzuigd; Keuken en woonkamer gezwabberd; gekookt en gegeten. Eigenlijk zouden wij vandaag een keukenkastje isoleren tegen de naderende koude maar liever verbrachten wij onze zondag in ledigheid...

(En de dag is nog niet voorbij..).

Had U ook zo'n lekker ontspannen dagje?

zaterdag, november 19, 2005

Dode mus

Dode mus

Ontving eergisteren een telefoontje met een minder prettige mededeling: Terwijl haar zusje Dayna het had heeft nu ook Eva longontsteking. Uiteraard zijn wij dit weekend op ziekenbezoek geweest bij het tweetal. En natuurlijk namen wij wat lekkers mee voor de meiden. Niet dat dat hun leed verzacht noch dat van hun mama maar leuk is het natuurlijk wel...Het werd een gemoedelijke ochtend die werd gevuld met het inkleuren van kleurplaten en spelen met Loco en een radiografisch bestuurbaar automobiel.

De ochtend werd gevolgd door een middag (zoals wel vaker gebeurt). Ferdinand werd bij Tante Mary "geparkeerd" zodat papa de handen vrijhad om mensen te begroeten waarvan hij de meesten zo'n 26 jaar niet gezien had. Sommigen uit mijn huidige vriendenkring waren nog niet geboren toen ik afscheid nam van de lagere school; het begrip "basisschool" was nog niet bedacht. Naar verluidt waren er vier van mijn voormalige klasgenoten aanwezig op de reunie van katholieke basisschool "'t Koggeschip", dat dit jaar haar 50e verjaardag vierde en volgend schooljaar een nieuw pand zal betrekken. Zelf heb ik er maar een jaartje rondgehobbeld. Dat was omdat de Hervormde school waar ik op zat noodgedwongen de deuren moest sluiten. Spijtig genoeg konden sommigen er niet bij zijn vandaag omdat zij inmiddels voorgoed de ogen gesloten hebben...

Wie dat ook hebben gedaan zijn diverse slachtoffers van aanslagen, wereldwijd (waaronder in ons koude kikkerlandje) en duizenden die zijn omgekomen als een rechtstreeks gevolg van pure armoede. Maar dat zijn we inmiddels gewend. Waar Nederland zich meer druk om maakt is de dood van de linkse activist Louis Sévèke die onlangs in Nijmegen in het hoofd werd getroffen. "De kogel kwam van voren". Geruchten gaan dat de AIVD achter de aanslag zit. Alsof de Nederlandse veiligheidsdienst een dergelijke operatie zo "schoon" kan uitvoeren...Misschien had hij problemen in de relationele sfeer of ging het om een afrekening in het criminele circuit of misschien droeg hij een T-shirt met de tekst "Shoot me, I'm famus".

Bovenstaand citaat komt uit de straks uit te zenden aflevering van satirisch nieuwsprgramma "Dit was het nieuws". Met collega Mike (a.k.a. Mowgli) was ik gisteravond bij de opnames. Het panel besprak de "moord" op de mus die bijna voorkwam dat het wereldrecord "dominostenen omgooien" werd gebroken. Bijzonder veel hypocrieten (en gelukkig ook anderen) hebben inmiddels het condoleanceregister getekend op http://www.dodemus.nl. Ik vraag mij wel eens af wat die mensen doen om hun eigen vrienden, familie of buren te helpen. En wat doen zij aan de catastrofale gevolgen van de armoede in de wereld? Hoe vaak zijn zij aanwezig bij demonstraties gericht tegen de afbraak van het zorgstelsel in Nederland?

Binnekort is er voor de liefhebbers afleiding in de vorm van de terugkeer van de reggae in Nederland: zowel Eek-A-Mouse alsook Alfa Blondy geven binnenkort acte de présence in onze hoofdstad. Lachen, toch?

donderdag, november 17, 2005

Martelen okee?

Martelen okee?

De supermarkt is een goede plek om buren tegen te komen. dat bleek ook vandaag weer toen Fer en ik bij de wekelijkse boodschappenronde niet alleen buurvrouw Pieternella maar ook buren Debbie & Billy en buurvrouw Beppie én buurman Hellmund tegenkwamen.

Eerder op de dag was buurvrouw Angélique op theevisite. Toevallig trof zij mij op een moment tussen twee afspraken in: Des morgens waren wij met een groepje ouders van de onlangs ingestelde "denktank" langsgegaan bij de mogelijk toekomstige nieuwe lokatie van de huidige school. Daarna ging ik op jacht naar een paar kleine cadeaus voor een paar aankomende feestelijke gebeurtenissen.

In de middag met een groep ouders de schoolhal versierd met het thema "Sinterklaasfeest" in het achterhoofd. Het nieuwe thema op het gebied van knutselen op school is overigens "Vormen". Dat werd uitgebeeld door een meester die voor de gelegenheid als vierkant was uitgedost en een juf die de vorm "rond" uitbeeldde. Geen onmogelijke prestatie, gezien de vergevorderde staat van zwangerschap waarin zij verkeert...

Ook een leidster op de opvang is hoogzwanger. Vindt U dat ook altijd zo spannend? Mij zoon bleek niet op de opvang te zijn toen ik hem kwam ophalen. Hij was in het buurthuis voor de viering van sinaasappeldag. Sinaasappeldag, zegt U? Jawel, sinaasappeldag. Vandaag wordt er gevierd dat er niet meer alleen Oké-bananen zijn maar ook Oké-sinaasappels. Erg oké vind ik dat.

Minder okee vind ik het dat de media ons weer van alles op de mouw probeert te spelden. Zo zou er uit onderzoek blijken dat "bijna de helft" der Amerikanen voorstander is van het martelen van verdachten van terrorisme teneinde aan meer informatie te komen. Alleen zij die het artikel wat meer aandacht gunnen en meer lezen dan alleen de kop komen erachter dat slegs 15 (vijftien!) procent van de bevolking van de VS achter de praktijken staat die waarschijnlijk door de CIA op geheime lokaties wereldwijd worden uitgevoerd: namelijk het martelen van politieke gevangenen. 15 Procent is voor mij niet "bijna de helft"...

woensdag, november 16, 2005

Slaap

Slaap

Spullen voor het werk: zo'n 20 euro. Een strippenkaart: 6 euro 50. Een surprise-cadeautje: 3 euro 50. Je dochter die je opbelt en voorleest uit "Nijntje in de dierentuin": onbetaalbaar.

De twee heren die op 1 november jongstleden werden afgevoerd en tijdelijk ingesloten willen nu graag weten waarom. Nu blijkt dat zij zijn geblinddoekt en behandeld als criminelen uitsluitend en alleen omdat zij beiden een baard hebben, een djellaba droegen en een tas bij zich hadden en bovendien van het treintoilet gebruik maakten. Hadden ze geen djellaba aangehad dan had hun mede-passagier hoogswaarschijnlijk NIET 1-1-2 gebeld. Daarnaast kregen de "gedupeerde treinreizigers" een gratis treinkaartje vanwege het oponthoud en heeft justitie vooralsnog geweigerd de twee verdachten excuses aan te bieden. Laat staan dat zij van de NS een gratis treinreis krijgen vanwege het oponthoud...

Persoonlijk vind ik dat een enorme schande en zou ik mij als verantwoordelijke diep en diep schamen.

Ook de minister van "defensie" zou zich moeten schamen. Terwijl een meerderheid van het kabinet pleit voor vervanging van de twee recent gecrashte Chinook-helikopters die deel uitmaken van een vloot van dertien in totaal wil de minister liever een aanvalswapen aanschaffen: een dertigtal Tomahawk-kruisraketten én een paar helikopters. Misschien is rekenen niet zijn sterkste kant maar zelfs m'n dochter van vijf kan je voorrekenen dat je dezelfde munt niet tweemaal kunt uitgeven. En trouwens: heeft de minister de jaren '80 niet meegemaakt of zo?
Minister Zalm heeft hem echter een extra geldbedrag toegezegd. De schobbejak! En de zorg dan? En het onderwijs? En...? Het wordt weer tijd voor harde aktie!

Momenteel zijn er diverse acties gaande om het groen in de buurt te behouden. Ondermeer in stadsdeel Oud-West. Hier leest U daar meer over.

Zo blijkt dat de gemeente het 100 jaar geleden al voor elkaar kreeg om genoeg ruimte te bieden aan voetgangers, fietsers, trams, auto's en bomen. Volgens het huidige college is het echter tegenwoordig niet mogelijk... Is er op de oude foto's dan wellicht sprake van trucage?

Ben nu net thuis van mijn eerste commissievergadering. Het was meteen een heftige: het ging namelijk over de vaststelling van het stadsdeel-budget over 2006. Bij vlagen werd het een vermakelijk schouwspel en zonder dat er harde woorden vielen is men er in onderling overleg aardig uitgekomen. Wellicht dat ondergetekende met een half jaartje zelf aanzit aan de commissie-tafel. Ik kan haast niet wachten! Bij thuiskomst trof ik Ferdinand aan in mijn bed. Om hem niet te wekken zal ik strakjes na het douchen gebruik maken van het logeerbed. Wellicht is hij uitgeput in slaap gevallen omdat hij met de opvang naar de film is geweest. De keus was gevallen op de rolprent "Chicken Little". Ik zal hem morgen ondervragen...

Na een heftige dag van werken van half tien tot half zeven, onmiddelijk gevolgd door het bijwonen van een vergadering die duurde van acht tot elf vlei ik mij zodadelijk volgaarne in de armen van Hypnos, de god van de slaap.

dinsdag, november 15, 2005

Veel

Veel

Na ruim een dag verstoken te zijn geweest van nieuws via internet valt het mij op dat alles eigenlijk steeds hetzelfde blijft. Zo zit Milosovic nog steeds de rechterlijke macht te stangen "Dit proces is zo vermoeiend. Ik wil een jaartje rust!"), probeert George Junior zich populair te maken bij de wereldbevolking ("Hallo lief volk van Azië. Willen jullie Amerikaanse auto's kopen? Ik regel wel een leuke korting!"), zijn de wachtlijsten in de zorg nog steeds veel te lang ("Goh, in provincies waar minder bureaucratie heerst zijn de wachtlijsten veel korter! Hoe kan dat nou!?"), kloppen de opiniepeilingen van Maurice de Hond niet ("Laat mijn grootste concurrent door middel van onderzoek maar eens bewijzen dat mijn onderzoeken niet kloppen!"), toont Brits onderzoek aan dat vrouwen gemiddels meer woorden per SMS versturen dan mannen ("Na vier jaar van uitgebreid onderzoek zijn wij erachter gekomen dat vrouwen meer kletsen dan mannen. Knap van ons, he?") en wordt verwacht dat mensen ook dit jaar weer veel geld gaan uitgeven in de Decembermaand ("Ze kopen vooral spulletjes voor elkaar: waarschijnlijk kopen sommige mensen goedkope cadeautjes en anderen wat meer luxe artikelen. Of niet natuurlijk.").

Zelfstandig uitgevoerd onderzoek door ondergetekende leerde dat er een kink in de (ADSL-)kabel zat. Of eigenlijk was er een flubbeltje van het modem-insteekdingetje afgebroken. Bovendien bleek dat softwarematig af en toe de netwerkkaart vanzelf wordt uitgeschakeld. Wellicht is m'n virusscanner of firewall de boosdoener. Weet iemand of dat mogelijk is? Toen ik vanmorgen boodschappen haalde ten behoeve van m'n collega's haalde ik ook maar meteen een nieuw verbindingskabeltje voor tussen pc en modem. Daarnaast zowel modem-software alsook virusscanner opnieuw geïnstalleerd en voilà: we kunnen weer surfen!

Na een vrij normale werkdag gisteren was ik mooi op tijd thuis om samen met Ferdinand een hapje te eten, zijn zusje, zijn oma en de buurvrouw van oma te bellen voordat het tijd was voor karateles. Op de weg terug naar huis genoten wij met volle teugen van de avondlucht. Vooral de maan stond er exceptioneel mooi bij. Verder deden we nog aan auto-spotten. Niet helemaal mijn ding maar wanneer een kind ergens interesse in toont stimuleer ik dat graag. Valt toch niet mee om in het semi-duister van afstand een automerk te herkennen...

En help mij herinneren dat ik weer'ns wat vaker het woordje "nee" bezig. Niet dat ik het niet leuk vind om commissievergaderingen voor te bereiden en bij te wonen, inventarisatielijsten op te stellen of te helpen met de voorbereidingen voor het Sinterklaasfeest op school en dergelijke zaken meer maar op den duur wordt het wat veel. Misschien toch maar'ns een assertiviteiscursus volgen?

zondag, november 13, 2005

Fans

Fans

"Ik zou graag nog een keer willen" was m'n zoon's reaktie na een dagje te zijn ondergebracht bij buurvrouw Hetty en haar man Vincent. Was blij dat te horen. Door omstandigheden gedwongen had ik eigenlijk geen andere keus dan hem aan hun zorgen toe te vertrouwen. Alle betrokken partijen waren er blij mee. Heerlijk, toch? Na gisteren een dagje bij oma vandaag ook een relaxt dagje voor hem bij de buurvrouw. M'n zoon ligt dik tevreden heerlijk te maffen...

En dat moet ik ook maar 'ns doen; hieronder leest U over het waarom.

Gisteren na het werk bleef collega Georges overnachten en na een gezellige avond en een bijzonder goede nachtrust togen wij vanmorgen na een uitgebreid ontbijtje gezamenlijk naar de werkplek. Daar wachtte een verrassing: omdat twee collega's door ziekte geveld bleken en er een waardevolle tussenrol is wegbezuinigd werd deze weblogger ingedeeld op maar liefst twee rollen tegelijk. Ga daar maar eens aan staan: op twee verschillende plekken in een gebouw vrijwel gelijkertijd twee verschillende rollen spelen! Ik heb dan ook heel wat heen en weer gerend en me flink opgewonden over de logistieke fouten die er ontstaan zijn. Gelukkig heb ik ooit geleerd om ook negatieve energie ten goede te benutten. Zodoende kregen de bezoekers vandaag een beul te zien waar absoluut niet mee te spotten viel...:-)

Zoals een bezoeker mij later bij de uitgang vertelde:"I thought the others were quite intimidating but you really scared the wits out of me." Kijk, dat is nou een compliment waar je wat mee kan. Toch?

Het biertje na afloop van de werkdag had ik echt wel nodig. Die werd in gezelschap van collega Debby genuttigd in een kroeg waar op dat moment collega Rene zat te drummen in een bluesband. Leuk! Net zo leuk als sommige recensies betreffende The Amsterdam Dungeon.

Graag vermeld ik nog even dat Sinterklaas inmiddels in het land is gearriveerd en dat de Goedheiligman volgende week zondag (20 november) wordt verwacht in Amsterdam. Bovendien is het schaatsseizoen weer begonnen. Wat geweldig nieuws is voor met name fans van Emese Hunyady, Barbara de Loor en Anni Friesinger...;-)

vrijdag, november 11, 2005

Pret

Pret

Donderdag na schooltijd maakte Fer zijn Sint-Maarten-lampion bij de moeder van zijn vriend Marijn thuis om die vervolgens te gebruiken tijdens de rondgang vandaag vanaf het huis van de vader van diezelfde Marijn. Gezellig, niet? Dat vond ik ook van de eerste pencak-les sinds tijden waar ik weer'ns bij was, gisteravond. De spierpijn neem ik op de koop toe.

Toen ik m'n zoon vanavond afhaalde had ik nog wat meer last van eerder vermelde spierpijn. Bovendien suist mijn oor nog steeds nadat een nogal schrikachtige touriste daar luid in gegild had. Ik had haar echt maar een heel klein beetje laten schrikken...Maar ach, dat mag de pret niet drukken. En pret, dat hadden de kind'ren! Eva vertelde aan de telefoon uitgebreid wat zij en haar zusje aan snoepgoed hadden opgehaald en hoewel de Ferman niet zo veel had opgehaald als zijn zusjes was hij niet minder verheugd over het verloop van de avond. Tsja, hoe vaak kun je ook als bijna-tienjarige tot half elf 's avonds computerspelletjes spelen met een goede vriend?

Bovendien gaf het mij de gelegenheid weer'ns lekker bij te kletsen met diens vader. Nu nog even wat strijkgoed verwerken en de wekker op half acht zetten...brrrr.

Sint Maarten

Sint Maarten

Vandaag is het feest van Sint Maarten. Net als met de Ramadan wordt er dan even stilgestaan bij hen die minder gefortuneerd zijn dan wijzelve. Kinderen verzoeken mensen bij wie zij langsgaan te delen wat zij in huis hebben. Vervolgens vreten de kinderen alles lekker zelf op zonder rekening te houden met de door het organiserende buurthuis uitgenodigde ontheemden. Een leuk feest, met op zich een goede boodschap. De meeste mensen echter lijken de boodschap niet te kennen, laat staan dat zij die de rest van het jaar toepassen. Zo sprak ik gisteravond nog even met een dakloos heerschap. Hij speelde een aardig liedje op zijn gitaar en dus bleef ik even staan luisteren. Na afloop bood ik hem een muntje en knoopte een gesprek aan. Zo moeilijk is dat niet. Dus waarom worden zovelen eenvoudigweg genegeerd? Hoeveel moeite is het om iemand in het voorbijgaan met een vriendelijk hoofdknikje te erkennen in zijn/haar menselijkheid? Wanneer je mensen erop aanspreekt zeggen zij stuk voor stuk rekening te houden met hun medemens. Liegen er echt dan zoveel?

Wanneer je een leugen maar lang genoeg herhaalt gaan mensen het vanzelf wel geloven. Die tactiek passen de Amerikanen nu al geruime tijd toe. Op een gegeven moment was zelfs een meerderheid van de Amerikaanse bevolking ervan overtuigd dat de aanlagen van 9/11 waren gepleegd door Saddam Husein en consorten. Nu probeert de legerleiding ons ervan te overtuigen dat zij geen witte fosfor hebben gebruikt om burgers te verdelgen rond Fallujah, in november vorig jaar. Gelooft U ook dat de getroffen burgers en dieren toevallig
allemaal tegelijk spontaan in brand zijn gevlogen, net toen het Amerikaanse leger in de buurt was én in bezit was van een lading witte fosfor dat ze de volgende dag opeens niet meer had? In dat geval heeft U zeer waarschijnlijk een "Vote for Bush"-button in bezit...

De Nederlandse overheid kijkt de kunst af van haar "trouwe bondgenoot" en probeert ons bijvoorbeeld te vertellen dat de werkkamer van minister Verdonk is beschoten. Vooral de heren Donner en Balkenende laten de burger graag weten dat een minister doelwit is geweest van een aanslag op haar leven. Inmiddels heeft onderzoek van het NFI uitgewezen dat er abslouut geen sprake is geweest van een kogelinslag. Totnogtoe weigeren Donner en Balkenende hun dreigende woorden terug te nemen. Mede daardoor (en dankzij welwillende steun van diverse media) zijn veel Nederlanders in verwarring:"Is Verdonk nu wel of niet beschoten?" Mensen die in de war zijn worden nog makkelijker te manipuleren. Zie dit stukje maar als een oproep: blijf je eigen mening vormen en raadpleeg altijd meerdere nieuwsbronnen. Bij voorkeur de originele.

Sommige zaken liggen wat minder gecompliceerd: wanneer er iets heel hard "BOEM!" doet en opeens zijn er bijna zeventig mensen niet meer in leven kun je er zeker van zijn dat zich er een explosie met dodelijke gevolgen heeft voorgedaan. Zoals in de hoofdstad van Jordanië, Amman. Ook in Irak deed het weer "BOEM!" Ditmaal in een restaurant dat veelal door politie- en veiligheidsagenten wordt...eh...werd bezocht. Volgens ooggetuigen liep iemand omhangen met explosieven het pand binnen waarna een explosie volgde. Drie maal raden wat er was gebeurd.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van George van Kleef.