Floris
Googlewhack:
apotheker hittepit
En deze trieste zoekactie dan:
gespreksonderwerpen voor telefoongesprekken met je vriendin
"Stel je voor dat je in het echt zo'n dino tegen zou komen?" vraag ik aan een jongen van zeven met een duidelijke voorkeur voor het spelen met plastic dinosaurussen op het werk. "In ieder geval niet wegrennen", antwoordt hij "Want zij zijn toch sneller. Je kunt beter stil blijven staan, dan heb je meer kans dat je't overleeft."
Ferdinand voelde zich aan het einde van de schooldag van vandaag niet zo lekker. Omdat ook oma in de lappenmand ligt en papa aan het werk was zat er niets anders op dan voor mijn eerstgeborene om zichzelf te vermaken met de afstandsbediening thuis. Als back-up zijn er gelukkig altijd wel genoeg buurvrouwen in de buurt om assistentie te verlenen mocht het echt mis gaan. U begrijpt: de laatste paar uurtjes op het werk voelde ik mij er niet helemaal gerust op. Onterecht, naar bleek: het gaat al weer een heel stuk beter met de Ferman!
Nu even een heel ander onderwerp:
Hoe ziet voor U de hel er uit? Volgens mij kan die best bestaan uit een buurthuis-wachtruimte met een bijzonder slechte akoestiek waar je je met geen mogelijkheid kunt afschermen voor het gekwebbel van een groepje huisvrouwen. Ook word je er mesjoegene van het onregelmatig gekletter van damsteentjes die tegen elkaar aan worden getikt door een heerschap dat vermoedelijk een uitheems deuntje in het hoofd heeft zitten dat via zijn damsteentjes en de houten rand van het door hem en zijn maat gebruikte dambord een weg baant door mijn gehoorschelp. Aarrrggghhh!!
Gelukkig maakt het onderweg ernaartoe en vandaan praten met Superfer een hoop goed. Zo bespraken wij gisteren ondermeer de werking van zwaartekracht, magnetisme en de tafel van zeven. Dat ik een paar uur daarvoor bericht heb ontvangen van het overlijden van iemand die ik al acht jaar ken had ik bijkans verdrongen.
Vond nog een brief
met bijbehorend antwoord
betreffende salarisverhogingen aan de top van AEGON. Heb ze maar meteen gepubliceerd op een ander weblog.
Even heb ik serieus overwogen om de film Floris te boycotten en daartoe zelfs een oproep te plaatsen. Heb daar toch maar vanaf gezien omdat ik besloten heb dat m'n zoon niet de dupe mag worden van mijn frustraties. Indertijd had men mij benaderd voor de rol van hofnar. Met tekst en al. M'n zaakwaarnemer leek dit ook wel leuk en de onderhandelingen begonnen. Het ging uiteindelijk om drie draaidagen met een totale vergoeding van 50 euro. En dan moest ik ook nog op eigen houtje naar een of ander kasteel afreizen voor de opnames. Reiskosten werden niet vergoed. "Vergeet het dan maar", zei tien m'n agent. En terecht natuurlijk want als je eenmaal onder de prijs gaat werken kom je nooit meer aan een fatsoenlijke vergoeding. En toch blijft het knagen...En nu wij het toch over Floris hebben: m'n zoon en ik hadden nog een paar ideetjes voor Floris Roubos. Eerdaags maar'ns een mailtje sturen...
