Machtsovername
Bent U ook zo benieuwd naar wat er terecht komt van de plannen
om van Irak een land te maken naar Westers "democratisch" model?
Persoonlijk vermoed ik dat zij binnen enkele jaren Nederland is voorbijgestreeft op het lijstje "meest welvarende landen ter wereld."
Paul Bremer stapt op uit Irak en laat het land voorlopig in handen van Iyad Allawi. Officieel tenminste...Verder is Amerika nog een stukje macht kwijtgeraakt: Buitenlandse Guantanamo Bay gevangenen krijgen het recht in beroep te gaan tegen de kwalificatie "vijandelijke combattant" en mogen eisen te worden behandeld als krijgsgevangen. Een en ander houdt in dat de Amerikaanse regering gedwongen kan worden zich te houden aan de Conventie van Genève. Dat wordt lachen!
Ferdinand kijkt een tekenfilm en moet lachen waarop ik hem vraag waarom.
"Toen ze het hadden over een gouden plaat dacht ik dat ze't over een poster of zo hadden maar ze bedoelden zo'n hele oude soort CD, je weet wel, waar muziek op kon..."
Boehoe! Ik wordt oud...
Nadat wij met een gezamenlijke krachtsinspanning de nagels van Max hadden gekortwiekt ging Ferdinand met mij mee naar het werk en kon zo meegenieten van een relaxte dag met invalkracht Laura als steunpilaar. Bij thuiskomst bleek dat oma het eten al klaar had staan en konden zij en haar kleinzoon direkt na de maaltijd
naar de karate-dojo, mij achterlatend in het bezit van een paar uurtjes voor mezelf. Geniet!
maandag, juni 28, 2004
Gevangen
Googlewhack van de dag:
beppie mascotte zweden
En vooruit, hier is er nog eentje:
Nederlandse DiscWorld Ontmoeting
Door mijn toedoen zit er een buurman in het gevang.
En dat alleen maar omdat hij mij bedreigde. De arme sukkel.
Tsja, het ene moment val je je buurman lastig en het volgende wordt je in de boeien geslagen. Zo snel kan het gaan.
De meneer in kwestie verbleef in de gemeenschappelijke binnentuin en liep zich duidelijk niet zo goed te voelen toen buurvrouw Miriam samen met Dayna de pas opgehaalde Eva naar haar woning bracht. Vanwege de toestand waarin voornoemd manspersoon zich overduidelijk bevond besloot ik hen naar huis te begeleiden. Op de terugweg hield hij mij staande, pakte mij beet bij schouder en arm en had niet de intentie zijn greep te verzwakken.
Meermaals verzocht ik hem mijn doorgang niet te belemmeren en en passant vroeg ik hem de volume-knop van zijn stereo naar links te draaien opdat mijn kinderen verzekerd zouden zijn van een rustig begin van hun slaap-periode. Ondanks het feit dat ik hem vertelde dat ik geen ruzie wilde deden mijn hormonen hun best het tegendeel te bewijzen.
Gek genoeg was ik angstiger om hem wat aan te doen dan dat ik bang was klappen te ontvangen. Als ik namelijk bijvoorbeeld zijn nek zou breken
hadden mijn kinderen mij de eerstkomende paar jaar moeten komen opzoeken in het Huis van Bewaring. En daar had ik geen behoefte aan.
Gelukkig was daar held Ferdinand die de impasse doorbrak door buurman Billy in te lichten over het mogelijk naderend onheil. Hierop raakten de gebeurtenissen in een stroomversnelling waar ook buurvrouwen Debbie,
Miriam en Petra betrokken bij raakten, alsook buurmannen Dudo en Jaafar, alsmede de lokale gendarmerie. Einde van het liedje is dat de door drank en andere drugs overmoedige buurman (want zonder dollen kun je het overmoed noemen als je een Terrebel of één zijner geliefden onheus bejegend) als één van de "26.000 van Verdonk" het land zal moeten verlaten.
Moraal van dit verhaal: bezint eer gij begint.
Eerder op de dag buurvrouw Johanna mogen ontvangen inzake haar bezoekrecht en na een aantal fijne uurtjes met Eva, Ferdinand en het bijwonen van een Rocky Horror-repetitie was ik nog maar net thuis toen buurvrouw Pieternella (voorheen buurvrouw Janine) kwam vertellen dat zij over mij had gedroomd. Helaas kon zij geen details prijsgeven.
Eva ging naar huis zonder strengetje Scouby Dou-touwtjes in het haar wat Ferdinand zo leuk had geleken...
Het einde van de dag werd gevormd door twee potjes Magic: the Gathering met Bas die mij wees op de volgende foto-wedstrijd: Kiest den foto van de dode man met fiets...
De Ferman speelde vanmorgen met het van buurvrouw Miriam gekregen
afschiet-vliegtuig en ik wilde hem naar binnen roepen voor het ontbijt toen ik hem op zijn knieën zag zitten met zijn hoofd naar beneden. Bleek dat hij verwoede pogingen deed een gewonde wurm
het leven te redden door die van het looppad naar een stukje tuinaarde te geleiden...Lief! Net als zijn opmerking van zaterdag-avond: "Papa, blijf Marieken slapen?" Ik zei hem dat ik dat niet wist waarop hij antwoordde:"Ik wil graag dat zij blijft."
Het kan ermee te maken hebben dat zij hem een voor hem nieuwe knoop-techniek
heeft bijgebracht...Strakjes mag Superfer met mij mee naar het werk vanwege een ingelaste studiedag op zijn school. Dat wordt vast weer heel gezellig!
Googlewhack van de dag:
beppie mascotte zweden
En vooruit, hier is er nog eentje:
Nederlandse DiscWorld Ontmoeting
Door mijn toedoen zit er een buurman in het gevang.
En dat alleen maar omdat hij mij bedreigde. De arme sukkel.
Tsja, het ene moment val je je buurman lastig en het volgende wordt je in de boeien geslagen. Zo snel kan het gaan.
De meneer in kwestie verbleef in de gemeenschappelijke binnentuin en liep zich duidelijk niet zo goed te voelen toen buurvrouw Miriam samen met Dayna de pas opgehaalde Eva naar haar woning bracht. Vanwege de toestand waarin voornoemd manspersoon zich overduidelijk bevond besloot ik hen naar huis te begeleiden. Op de terugweg hield hij mij staande, pakte mij beet bij schouder en arm en had niet de intentie zijn greep te verzwakken.
Meermaals verzocht ik hem mijn doorgang niet te belemmeren en en passant vroeg ik hem de volume-knop van zijn stereo naar links te draaien opdat mijn kinderen verzekerd zouden zijn van een rustig begin van hun slaap-periode. Ondanks het feit dat ik hem vertelde dat ik geen ruzie wilde deden mijn hormonen hun best het tegendeel te bewijzen.
Gek genoeg was ik angstiger om hem wat aan te doen dan dat ik bang was klappen te ontvangen. Als ik namelijk bijvoorbeeld zijn nek zou breken
hadden mijn kinderen mij de eerstkomende paar jaar moeten komen opzoeken in het Huis van Bewaring. En daar had ik geen behoefte aan.
Gelukkig was daar held Ferdinand die de impasse doorbrak door buurman Billy in te lichten over het mogelijk naderend onheil. Hierop raakten de gebeurtenissen in een stroomversnelling waar ook buurvrouwen Debbie,
Miriam en Petra betrokken bij raakten, alsook buurmannen Dudo en Jaafar, alsmede de lokale gendarmerie. Einde van het liedje is dat de door drank en andere drugs overmoedige buurman (want zonder dollen kun je het overmoed noemen als je een Terrebel of één zijner geliefden onheus bejegend) als één van de "26.000 van Verdonk" het land zal moeten verlaten.
Moraal van dit verhaal: bezint eer gij begint.
Eerder op de dag buurvrouw Johanna mogen ontvangen inzake haar bezoekrecht en na een aantal fijne uurtjes met Eva, Ferdinand en het bijwonen van een Rocky Horror-repetitie was ik nog maar net thuis toen buurvrouw Pieternella (voorheen buurvrouw Janine) kwam vertellen dat zij over mij had gedroomd. Helaas kon zij geen details prijsgeven.
Eva ging naar huis zonder strengetje Scouby Dou-touwtjes in het haar wat Ferdinand zo leuk had geleken...
Het einde van de dag werd gevormd door twee potjes Magic: the Gathering met Bas die mij wees op de volgende foto-wedstrijd: Kiest den foto van de dode man met fiets...
De Ferman speelde vanmorgen met het van buurvrouw Miriam gekregen
afschiet-vliegtuig en ik wilde hem naar binnen roepen voor het ontbijt toen ik hem op zijn knieën zag zitten met zijn hoofd naar beneden. Bleek dat hij verwoede pogingen deed een gewonde wurm
het leven te redden door die van het looppad naar een stukje tuinaarde te geleiden...Lief! Net als zijn opmerking van zaterdag-avond: "Papa, blijf Marieken slapen?" Ik zei hem dat ik dat niet wist waarop hij antwoordde:"Ik wil graag dat zij blijft."
Het kan ermee te maken hebben dat zij hem een voor hem nieuwe knoop-techniek
heeft bijgebracht...Strakjes mag Superfer met mij mee naar het werk vanwege een ingelaste studiedag op zijn school. Dat wordt vast weer heel gezellig!