donderdag, november 20, 2003

Zou gisteravond eigenlijk nog even bij buurvrouw Janine langsgaan om de verjaardag van haar vriend Leon mede te vieren maar na de thee met zelfgebakken appeltaart bij buurvrouw Angélique was het inmiddels weer ver voorbij bedtijd.



Vanochtend zag ik niet alleen sip kijkende heren in Schotse kilts rond het museumplein hangen maar ook kinderen op weg naar het concertgebouw. Als dartele veulens drentelden zij rond elkaar en hun begeleiders. Honderden waren het er. En niet allemaal gretig om iets op te steken van de les van de dag...


Over les gesproken: een aantal kinderen van de NSO heb ik aangestoken met het Origami-virus: zowel vandaag als gisteren was er een acht-tal kinderen ruim een uur lang verdacht stil met af en toe een uitroep:"Het lukt niet!" of "Ja, dat is'm!" Het is fijn om kennis over te brengen...







Voor wie ze nog niet gezien heeft zijn hier de Playboy foto's van Aukje van Ginniken.
18 plus only graag. Dat is ook de leeftijdsgrens voor de opmerkingen die uit m'n mond glipten toen ik las dat hulpsinterklazen zich bedreigd weten en dientengevolge het voortbestaan van het vak in het geding komt. Het is een schande, meneer Sonneberg. En dat is't!




Zondag aanstaande zal ik U laten weten wat Ferdinand had uitgezocht als toekomstig beroep. Tot die tijd heeft U dus de tijd om wat uit te zoeken uit mijn overbodige CD's en video's zak door het goede vak te raden. Succes!


Dat heeft inmiddels ook Dayna Kurtz, een singer/songwriter uit New York. Errug mooie stem en toffe liedjes. 10 Oktober jongsleden bespeelde zij Paradiso. Vernam ik gisteren. Dat krijg je als je een achterstand oploopt met het lezen van de Vrij Nederland. *Zucht*


Moet ook altijd weer zuchten als er een nieuwe aantijging tegen Michael Jackson is uitgevaardigd wegens (vermeend) sexueel misbruik van jonge kinderen. Waar of niet waar: nu weet je al dat hij de betreffende moeders ettelijke miljoenen zal bieden om hun beschuldigingen in te trekken. Dan zijn beide partijen weer voor een tijdje van de ellende af.




Kreeg vandaag van verscheidene kanten het gevoel gewenscht te zijn. Errug prettig. Vanavond naar Pencak Silat en bij thuiskomst maar weer'ns wat aan het huishouden doen...
Om een of andere reden had dit blog gisteravond tussen, pak'm beet 21.00uur en 23.00uur vrij weinig hits. Iemand enig idee hoe dat komt?




Bij het ophalen van de kinderen van school kwam ik een stukje verleden tegen: Ferry, een voormalig werkgever uit de tijd dat ik én data-typist was bij het ene én boekhouder bij het andere bedrijf. Ongetwijfeld gaan we elkaar vaker zien want zijn dochtertje is leerlinge van de school in kwestie...




Nog even langs huis geweest om een hapje te eten en m'n toneelspullen op te halen
om er een uurtje later achter te komen dat ik die helemaal niet mee had hoeven nemen.
Na een korte doorloop in verband met ons optreden zondag aanstaande (In Amuse. Met politiek jongerendebat en ondermeer Harry van Bommel) reisde een deel van de cast (waaronder ondergetekende) af naar de kroeg waar wij getuigen waren van de laatste drie doelpunten. Doelpunten die de zes volmaakten waarmee de Schotten om de oren kregen. Sorry Billy, sometimes life's tough...