Het is maandag en het leven herneemt z'n gewone gang. Na een geweldige nachtrust verzorgd door m'n moeder zit Ferdinand vol van verhalen in z'n schoolbank. In Swansea ervoer hij hoe het is om een eigen kamer te hebben. Ik vertrouwde hem voldoende om hem die avond alleen te laten met de badkuip, de TV en een reisspelletje. Zo kon ik nog even naar de lokale pub met Hotlips. Haar mobiele nummer lieten wij achter bij de eigenaar van het guesthouse "just in case". Ik werd niet teleurgesteld: Bij terugkomst vond ik hem in diepe rust. Al werd ik om drie uur 's nachts gewekt door een timide stemmetje dat mij door de deur heen vroeg of ik er was...
Eerder op de avond verraste ik Kevin Johns, dominee benevens stadion-omroeper en ex-collega door te verschijnen op een benefiet-avond waar hij optrad als veilingmeester. Daarnaast nog een aantal mensen meer ontmoet uit de tijd dat ik daar twee maanden lang woonde. Bij ons vertrek hadden Hotlips en haar zoon (die ondanks zijn doofheid onwaarschijnlijk leuk speelde en communiceerde met z'n leeftijdgenoot Ferdinand) onze bus gemist. Ze zijn'm echter gevolgd in hun auto en op een gegeven moment zag onze chauffeur kans om de bus tijdelijk te parkeren zodat wij nog met een flinke knuffel fatsoenlijk afscheid konden nemen. Lief he?
In Londen logeerden wij bij Tim. Met een vriendin van hem, Patricia, kon Fer het errug goed vinden. Binnen een half uur na aankomst had hij al een "geheime hut" in hun tuin gecreëerd. Het was ook goed om Ishpal weer te zien, een vriend en collega van Tim en zijn vriendin Mariann die er helaas niet was. Wel was de Hippies From Hell sweater er nog die ik daar tweeëneenhalf jaar terug had laten liggen toen ik daar was
voor de begrafenis van Viking Raider. Met Fer, Black Panther en Goth nog naar z'n graf geweest in Grove Park Cemetery. Sinds kort heeft hij een steen. Alleen staat daar een roos in gegraveerd. We gaan regelen dat er een vikingschip of een zwaard of zo bij komt.
M'n zoon vond Camden Market niet zo bijzonder als ik. Toch bleef hij geweldig. Niet om aandacht vragend speelde hij bij Sebastian thuis met haar hond: verstoppertje rond de pooltafel in de keuken...
Ter afsluiting van ons avontuur zijn Fer en ik "The London Eye" in geweest: het (nu nog maar als het aan de Chinezen ligt niet lang meer) grootste reuzenrad ter wereld. Een geweldige ervaring! (Als ik ervan had geweten had ik nog even gekeken of ik de Amerikaanse illusionist David Blaine had zien hangen in zijn glazen kooi boven de Thames.)
Nu zijn we weer terug in Nederland. Het land waar je moet betalen voor de ketchup
bij je patat. Waar de buschaufeur niet wacht met optrekken totdat het oude vrouwtje zit. Waar een wisseling binnen de Rocky Horror-cast heeft plaatsgehad zodat ik weer met m'n "oude" Janet mag verder repeteren. Waar AH een aantal prijzen heeft verlaagd en KPN de bonussen voor topmanagers heeft afgeroomd. Waar mensen de gedenktegel van de vermoorde Anja Joos hebben gejat...
Op m'n Engelstalige log een iets ander verhaaltje over onze reis...
