Liefdesvlokjes. Aan deze Vlaamse uitdrukking moest ik denken toen ik een jong stel in de bus met elkaar bezig zag. Eerst zorgden ze voor goede plekjes voor hun jonge kinderen en toen ze zich ervan hadden vergewist dat het iets oudere kind kon zitten en zich goed vasthield en de maxi cosi met de baby erin niet kon verschuiven begonnen ze elkaar te plagen met tikjes op de billen en kietel-praktijken. Iets verderop gleed een vader met z'n vingers door de fraaie krullebos van z'n op zijn schoot slapende dochter.
Daar wordt een Terrebel nou blij van...;-)
Het werd een fijne repetitie vanmiddag. Lekker losjes, gemoedelijk en toch hard gewerkt. Het pilsje na afloop genuttigd op de Westermarkt (waar op dat moment het Jordaanfestival nog in volle gang was) was dan ook meer dan verdiend.
Lekker een hapje gegeten bij m'n moeder die de gelegenheid te baat nam om mijn nieuwe broek af te spelden. De kaartclub gaat niet door vanavond. Wel komt heer Wolkewietje de dag van gisteren even recapituleren.
En zo spoed een typische Terrebel-dag zich ten einde.
Dat er nog velen mogen volgen...
