De zoektermen voor vandaag zijn:
"online cursus snellezen" en "dubbelganger Katja Schuurman".
Deze blijft ook mateloos populair:
"buurvrouw naakt"
De beste manier om mensen die om aandacht SCHREEUWEN te helpen is hen volkomen
te negeren. Al gauw zullen zij dan stoppen met schreeuwen
en rondkijken in de wereld om hen heen en misschien, heel misschien,
beginnen zij dan écht te leven...
Bovenstaand moest mij even van het hart toen ik weer'ns (in het "echte" en tevens in het "virtuele" leven)
in contact kwam met van die
AANDACHTSTREKERS.
Gewoon zielig. Punt.
Zielig zijn bijvoorbeeld ook de mensen die alles op alles zetten
om hun ex te treiteren.
Wat dacht je van inbreken in iemands computer, een email over
een onderhandse betaling van 25 euro eruit lichten en opsturen
naar de afdeling fraude-inspectie van de belastingdienst?
Daardoor wordt de ex in kwestie opgeroepen voor een commissie
te verschijnen, moet mogelijk een boete betalen en heeft zelfs
kans z'n recht op huursubsidie te verspelen vanwege "het moedwillig
verzwijgen van inkomsten."
Op momenten dat dit soort verhalen mij ter ore komen ben ik blij
dat ik met al mijn ex-en vriendschappelijk om kan gaan...
Want laten we ff wel wezen: wie heeft er nog nooit de belastingdienst "opgelicht"?
Al is het maar door op het babietje van de buren te passen voor een tientje,
het plafonnetje van een kennis te witten voor een bordje rijst of iets dergelijks.
Vingers omhoog...
Heb vanochtend Pieter verder kunnen helpen met zijn computer-problemen.
(En ja, in ruil ga ik met m'n zoon bij hem eten, binnenkort!)
Toen ik bij hem vandaan ging kwam ik zijn buurvrouw, Roos, nog tegen
bij de deur. Ik ken haar vooral als één der schoolmoeders.
(And now for something completely different.)
Hoera! Goed nieuws voor de onvrijwillige meeluisteraars onder ons:
Het fluister-mobieltje is in aantocht!
Niet meer van dat oeverloos gekwebbel over de escapades van de nacht
ervoor te hoeven aanhoren, de laatste roddels over de laatste ex,
de ingrediënten van het avondeten voor die avond, afslanktips,
dooddoeners en overig geneuzel...rust!
Lekker hard gewerkt vandaag en bovendien buurvrouw A kunnen ondersteunen
met wat sjouw-werk en en passant kennisgemaakt met een goede vriend
van haar.
Met Tylor wil Ferdinand wel trouwen, vertelde hij mij op weg van de
opvang naar huis. "En Franka, dan. Daar wilde je toch kinderen mee?"
-"Franka heb ik uit m'n hoofd gegumd" was zijn gedeciderde antwoord.
Wat een koele kikker, die zoon van mij.
Daar kan z'n vader nog een voorbeeld aan nemen.
Zo ook aan het vernuft van de ongelooflijk
knappe geallieerde legereenheden die bezig zijn de Irakezen te "helpen"
met de opbouw van het land dat ze zelf zo vakkundig aan puinpoeier hebben geblazen.
Aan het begin van de meest recente oorlog tegen Irak hadden de Britten
Ali Hassan al-Majid gedood "met 99 procent zekerheid". Ali Chemicali, zoals zijn meest bekende bijnaam luidt,
hebben de Amerikanen nu, enige tijd na de officiële afloop van diezelfde oorlog, opgepakt.
Knap he?
donderdag, augustus 21, 2003
Ik heb't gevonden: The Dullest weblog in the world. Lachen!
"En pap, ging't repeteren een beetje lekker?"
Als Fer zoiets zegt klinkt de oprechtheid door in z'n stem.
Het is een bijzonder kind. En dat is-ie.
Voel me een gelukkig mens: zomaar een hele cent op straat gevonden!
Het begin van een kapitaal...;-)
Wellicht ben ik momenteel niet zo gelukkig als mijn bovenburen buurvrouw
Marion en haar man buurman Mohamed. Op drie augustus jongstleden
is hun zoontje geboren: Anouar.
Zelfs na de geboorte van hun zoon blijven zij, net als verreweg de meeste
stellen gewoon bij elkaar. Ik leerde pas van Ferdinand dat egeltjes
dat anders aanpakken: alleen in de paartijd zijn zij samen.
Wellicht is dat een samenleefvorm die het best voor mij geschikt is.
Ach, wat hou ik mezelfs ook eigenlijk voor de gek:
Het enige dat ik stiekum echt wil is een vaste baan met genoeg geld om goed van rond
te komen, een vaste vrouw die helpt in het huishouden en tevens een moeder
voor Ferdinand is en...tsja, dat is't eigenlijk wel zo'n beetje.
Is dat teveel gevraagd?
Mijn favoriete uitspraak van de mogelijk toekomstige goeverneur van Californië
is de Cruijff-schaal waardig: "I think that the only way that you really keep it a secret is by not telling anyone."
Hopla! En wéér worden de geluidsnormen aangepast aan "de domme rekenfout" van de wiskundeknobbels
die bij Schiphol in dienst zijn. 'tuurlijk Jongens, de mensen willen gewoonweg bedrogen worden. Laten we hen niet teleurstellen...
"En pap, ging't repeteren een beetje lekker?"
Als Fer zoiets zegt klinkt de oprechtheid door in z'n stem.
Het is een bijzonder kind. En dat is-ie.
Voel me een gelukkig mens: zomaar een hele cent op straat gevonden!
Het begin van een kapitaal...;-)
Wellicht ben ik momenteel niet zo gelukkig als mijn bovenburen buurvrouw
Marion en haar man buurman Mohamed. Op drie augustus jongstleden
is hun zoontje geboren: Anouar.
Zelfs na de geboorte van hun zoon blijven zij, net als verreweg de meeste
stellen gewoon bij elkaar. Ik leerde pas van Ferdinand dat egeltjes
dat anders aanpakken: alleen in de paartijd zijn zij samen.
Wellicht is dat een samenleefvorm die het best voor mij geschikt is.
Ach, wat hou ik mezelfs ook eigenlijk voor de gek:
Het enige dat ik stiekum echt wil is een vaste baan met genoeg geld om goed van rond
te komen, een vaste vrouw die helpt in het huishouden en tevens een moeder
voor Ferdinand is en...tsja, dat is't eigenlijk wel zo'n beetje.
Is dat teveel gevraagd?
Mijn favoriete uitspraak van de mogelijk toekomstige goeverneur van Californië
is de Cruijff-schaal waardig: "I think that the only way that you really keep it a secret is by not telling anyone."
Hopla! En wéér worden de geluidsnormen aangepast aan "de domme rekenfout" van de wiskundeknobbels
die bij Schiphol in dienst zijn. 'tuurlijk Jongens, de mensen willen gewoonweg bedrogen worden. Laten we hen niet teleurstellen...