Luttele minuten terug was buurvrouw A hier om glunderend van levensvreugd
een recent verkregen cadeau aan mij te laten zien.
Inderdaad ernstig fraai, moest ik toegeven.
Buurvrouw Janine bleek niet thuis toen ik gisteravond aanbelde en zal ongetwijfeld met iets leuks
bezig zijn geweest. Vandaar dat ik op tijd m'n bed in kon. Moet ik toch'ns vaker doen, meer dan vijf uren slapen in een etmaal...
Heb een foto van Fer & Eva aan de binnenkant geplakt van het sigarendoosje
dat ik heb ten behoeve van de kampadministratie. Fer staat daar op bellen te blazen en Eva giert het uit van de pret.
"Jij bent niet klein. jij bent gewoon jij." was nog zo'n uitspraak van mijn "fan".
Lief he? Of een jochie dan toen iemand een lichtelijk vervelende
opmerking maakte over mijn lichaamslengte."Kun je daar wel tegen? Zal ik'm even pakken voor je?"
Las in m'n inbox dat het geven van de worksop robots bouwen vooralsnog is
uitgesteld tot de herfstvakantie. Deze zomer dus meer tijd voor Fer!
Werd bij aankomst in het kamp vandaag begroet door een hartstochtelijk zwaaiende buschauffeur van één der andere bussen
van Licht & Lucht. Het bleek niemand minder dan mijn oud-rij-instructeur!
Had de goede man ruim zeventien jaar niet gezien en aangezien hij iets...eh..was gegroeid in omvang, zeg maar, herkende
ik hem niet. Om duistere redenen herkent men mij wel altijd meteen.
Het is gewoon niet eerlijk.
Goed nieuws: het naar mij vernoemde stekelbaarsje leeft nog!
Zoiets is altijd fijn om te horen.
Maar voordat't beestje sterft hebben wij graag antwoord op de prangende vraag "wat eet zo'n beestje?"
Iemand enig idee?
In de tent met de lunchmanden lag een meisje op de brancard bij te komen van
een aanval van wagenziekte. Helemaal alleen en in d'r eentje enzo.
Nadat ik had gemeld wat ik van zins was ben ik bij haar komen zitten
om haar voor te lezen, aangezien zij dat zelf nog niet kan.
Vermoedelijk beschik ik over een slaapverwekkend stemgeluid want meerdere
malen vielen haar oogleden als vanzelf toe.
De rest van de dag hebben wij ons met een klein groepje bezig gehouden
met de voorbereidingen voor een toneelstuk, vrijdag op te voeren.
Daarnaast kinderen bij een bij vlagen uitermate boeiend schaaktoernooi begeleid
en lekker lopen lummelen.
Een heerlijke dag toch weer die werd afgerond met het eerder genoemde bezoek
van buurvrouw A, een leuk kaartje van Marjan & Matthijs en een enthousiaste
Eline die ik telefonisch mocht inlichten over de Pencak-afspraken voor deze zomer.
Tevens hebben wij het plan opgevat om plannen te gaan smeden betreffende
onwillige ex-en. Altijd leuk.
Hapje eten. Filmpje kijken. Slaapjes doen. Hasta Mañana!
