Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, oktober 20, 2014

Iemand kennen

Een vriend van mij ligt op sterven. Nu ja, vriend...een bevriende collega in feite. Maar wanneer is iemand een vriend? Volgens Amerikaanse (en Facebook-) maatstaven is dat iemand die je kent van naam en gezicht. Persoonlijk denk ik dat het iemand is van wie je wederzijds weet dat je zelfs bij nacht en ontij bij elkaar kan aankomen om hulp, op wat voor gebied dan ook.

Afgelopen weekend liep ik rond op het Roots in the Woods Festival in Apeldoorn. Ik kwam er oude bekenden tegen en maakte er nieuwe vrienden. Altijd leuk!

Minder leuk is dat ik mijn verdiensten 'mag' verrekenen met mijn bijstandsuitkering. Enerzijds wil de overheid dat werklozen gaan werken, al is het maar in deeltijd. Anderzijds eist de overheid dat je alle verdiensten direct weer inlevert. Ik noem dat niet echt stimulerend en zelfs niet erg positief. Ik wend mij tot afleiding in de vorm van leuke dingen doen en mediteren en zo om maar niet kwaad te worden op de idioten die deze volslagen stupide regelgeving bedacht hebben.

Een week geleden probeerde ik een experiment waarover ik las in een zelfhulpboek dat gaat over het visualiseren van doelen. De oefening was: 'Stel je voor dat je op dag auto's ziet in de kleur zonsondergang beige en op dag twee concentreer je je op een paarse veer.' Ik vond dat wat typisch maar ben altijd wel in voor een experimentje of twee en deed dus mee.  http://the-positivity-project.com/2014/01/e-squared-experiment-2-the-volkswagen-jetta-principle/ Gevolg? Ik spotte twee auto's in de betreffende kleur en de buurvrouw kwam langs terwijl zij een broek droeg in die kleur! De volgende dag vond ik bij het opruimen in huis...een paarse veer! Geinig, niet? De oefening is natuurlijk: 'Als je iets wilt zien, dan zul je dat ook.'

Daarom zien zoveel mensen beren op de weg. Of wel: zij zien gevaren waar die niet zijn. Anderen zien weer constant het positieve in anderen en alleen die nieuwsberichten die relateren aan onze interesses vallen ons op. En gelukkig maar eigenlijk want je zou helemaal gek worden als je alles wat je zou zien of ervaren bewust zou meemaken!

Althans, dat is mijn mening, mijn eigen oordeel.

Mensen oordelen vaak nogal snel en soms verbaas ik mij hardop over de reacties op de filmpjes die ik maakte voor Volg de Baas op Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCGs2PY2VzbDoWXswmtwJfpA 
Wat mensen al niet denken over mij te weten na het zien van een paar minuutjes acteerwerk!

Toegegeven: het zijn vooral 12- en 13-jarige scholieren die blijkbaar denken dat alles wat je ziet echt is en nog niet weten dat je iemand toch wat langer gezien, gelezen en gehoord moet hebben voordat je je écht een oordeel kunt vormen.

Maar één van die kinderen heb ik weten op te sporen en een taakstraf kunnen laten opleggen. Tegen anderen bleef ik in het geweer komen. Uiteindelijk was het - na een paar weken al - niet meer 'cool' om mensen die je niet kent uit te schelden, te beledigen, kanker toe te wensen of dood te wensen. En dat vind ik dan weer cool.

Ook cool vond ik altijd Ad Visser.

Ad Visser kennen de iets oudere Nederlanders onder u wellicht nog als presentator van het ooit langst lopende muziekprogramma ter wereld: AVRO's TOPPOP (Yeah!). Maar kende u hem eigenlijk al als muzikant?

zaterdag, oktober 18, 2014

Wat zijn onze grootse problemen?

Persoonlijk ben ik erg blij dat ik momenteel niet in Hong Kong woon: studenten komen massaal in opstand tegen het ouderwetse Chinese regime. Persvrijheid wordt ernstig beknot en de politici die de macht in handen hebben zijn alleen maar 'vrienden van China'. Kritiek wordt hardhandig de kop ingedrukt. Geweld is heel normaal geworden. Dat roept bij mij de vraag weer op: hoe kan de overheid van burgers verwachten dat die zich aan de regels houden wanneer de overheid zelf die regels frequent overtreedt? Ik vergelijk het graag met de vader die - met sigaret en glas whisky in de hand - tegen zijn kind roept: 'En waag het niet drugs te gebruiken!' zonder te beseffen dat alcohol en tabak wereldwijd de meest verslavende en dodelijke drugssoorten zijn. Ik noem het ook wel gewoon hypocriet.

In Nederland hebben wij als burgers de macht op politieke partijen te stemmen die het - in onze ogen - beter zouden doen dan de partijen die op dit moment de touwtjes in handen hebben. En wat doen wij met die macht? Helemaal niets! Want eigenlijk vinden wij het wel best zo. Toch?

Het grootste deel van donderdag bracht ik door in Apeldoorn en mijn vriendin in Nijmegen. Tegen middernacht waren wij terug in Amsterdam waar ons nog een bezoekje aan een jarige buurvrouw (met bijbehorende verjaardagstaart en een wijntje) wachtte. Al met al werd de bedtijd 02.00u.

Nog steeds denken heel veel mensen ('Je bent toch werkloos?') dat ik mij te pletter verveel. Dus of ik 'even dit' voor ze wil doen of 'even dat'. Of ik ze 'even' wil aanhoren over de zieke kat van hun buurvrouw die zij zo zielig vinden. Of ik 'even' bij ze koffie kom drinken 'want dat is zo gezellig'. Of ik 'even' een brief voor ze wil schrijven, gericht aan de een of andere instantie. En zo verder. 'Nee', is mijn standaard antwoord 'want ik heb zelf meer dan voldoende te doen. Wil jij mij daarbij helpen?' Verreweg de meeste mensen die mij om hulp vragen hebben dan opeens geen tijd. 'Vreemd', zeg ik dan 'want als je wél tijd hebt om mij op de koffie te vragen, waarom heb je dan géén tijd om mij te helpen? Terwijl jij mij bijvoorbeeld helpt met stofzuigen of de lakens wisselen kan ik jou meteen aanhoren over de zieke kat van de buurvrouw. Handig toch?' Jammer dat men dan opeens geen tijd heeft om naar mijn huis toe te komen. Maar wél verwachten dat ik de tijd neem om naar hún huis te komen. Ik vind dat best eigenaardig.

Wanneer ik zelf even bel vraag ik eerst even of het wel uitkomt. Dat vind ik netter dan meteen van wal steken zonder mij erom te bekommeren of het wel schikt dat ik even bel. Ik was verbaasd toen ik hoorde: 'Je stoort want ik zit een film te kijken.' Het kan natuurlijk een ontzettend leuke, spannende, interessante film zijn maar is dat echt belangrijker dan een vriend of broer die belt? Misschien wel met een hulpvraag? En wie kan er tegenwoordig geen film op pauze zetten, opnemen, downloaden of anderszins later verder kijken? Wat ik al eerder zei: eigenaardig.

Gelukkig krijgen steeds meer mensen door dat zij mij niet meer hoeven lastig te vallen wanneer zij zichzelf vervelen of ergens te lui voor zijn. Dus dat gaat goed.

Gisteren werkte ik een achterstand met e-mails weg waarbij maar liefst zes afspraken werden ingepland. Zowel voor vrienden alsook voor vrijwilligerswerk en mogelijk betaalde werkmogelijkheden. Erg leuk en spannend weer allemaal! Ook knipte ik mijn nagels, mocht ik mijzelf weer lekker verwennen met een uitgebreide scheerbeurt en ruimde ik mijn kostuumkist uit.

Daarna ging ik met mijn zoon naar de bioscoop voor Dracula Untold en daarna naar mijn vriendin om vanmorgen heel vroeg weer af te reizen naar Apeldoorn voor vriendelijke gezichten en gezelligheid. En zelfs enigszins betaald! http://rootsinthewoods.nl/

Wel jammer dat de gemeente de door mij verdiende pecunia direct en volledig inpikt omdat ik gebruik maak van die geweldige Bijstandsregeling die mensen zo goed stimuleert om zelf geld te verdienen. NOT.

Wanneer komen wij eens af van die oude en zwaar achterhaalde ideeën over geld? Hoe komt het dat instellingen en bedrijven denken dat als iemand €350 niet kan betalen, die persoon als boetedoening dan maar €400 moet betalen? Hallo, jongens: iemand die geen geld heeft heeft geen geld! Als iemand €50 niet kan betalen, waarom laat je die persoon dan €100 betalen? Zo krijg je nooit je geld en bovendien lopen steeds meer mensen steeds meer schulden op. Dat systeem is alleen maar handig wanneer je nog meer dan de 2,5 miljoen Nederlanders dan er nu al onder zitten onder de armoedegrens wilt hebben.

Is dat het waar men bewust op aanstuurt? Van Nederland een Derde Wereldland maken? Vooralsnog zal dat erg meevallen want onze grootste problemen zijn - volgens al die mensen die zich drukken maken op de markt en via diverse media - de ruzie tussen cabaretiers Martijn Koning en Javier Guzmán, de twee doden in de westerse wereld door Ebola en - uiteraard - Zwarte Piet. En regen.

Het pleonasme van vandaag is: 'een domme idioot'

En dan nog even (alweer?) dit liedje van John Legend en Lindsey Stirling: