Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, september 15, 2014

Laat de overheid sex bestrijden!

Gisteravond vierden wij mijn verjaardag met een etentje met mijn vriendin en mijn zoon. Mijn vriendin en ik kwamen het restaurant in met de reiskoffers nog aan de hand want wij kwamen net terug van een ontzettend leuk weekend in Birmingham!

Vandaag besteedde ik aan het wassen van mijn kleren, het versturen van sollicitaties en het lezen van nieuwsberichten. Een bericht dat voorbij kwam ging weer eens over Zwarte Piet. Forza Haarlemmermeer (aanhangers van het gedachtegoed van wijlen Pim Fortuin en nu dus fans van Geert Wilders 'want hij heeft altijd gelijk') vindt dat het Sinterklaasfeest nooit mag worden aangepast 'want dat is een oeroude Hollandse traditie!' Racisten hebben absoluut geen historisch besef want iedereen die kan nadenken (en niet zijn 'mening' uit pure luiheid uit De Telegraaf haalt) weet dat tradities in de loop der tijden veranderen.

Sterker nog: bij de intocht in 1934 (...) kwam de Goede Sint Nederland binnenvaren, vergezeld van...witte (én zwarte) Pieten!
En Sinterklaas kwam pas in latere jaren per stoomboot aan. Men vond 'vroeger' namelijk dat ook Sinterklaas met zijn tijd mee moest gaan en de stoomboot was toentertijd het meest moderne vervoermiddel. In onze tijd zou de Goedheiligman dus per vliegtuig moeten arriveren want traditiegetrouw gaan tradities met hun tijd mee. En ach, die hele discussie rond Zwarte Piet heeft één groot voordeel: het voorkomt dat racisten en andere mensen met een IQ van minder dan 80 punten zich bezighouden met zaken waar wij écht last van kunnen hebben...

Donderdag ben ik flink in de weer geweest met het bouwen van meerdere CV's, handig voor het reageren op verschillende vacatures! Ook wat dingetjes geregeld vanuit mijn functie als penningmeester van een stichting, overleg gepleegd over een mogelijke toekomstige entertainment-opdracht, in mijn moeder's huis op de mensen van Waternet zitten wachten, 6 sollicitaties verstuurd en een thema-avond voorbereid en gepresenteerd over het onderwerp EMDR. O, en ingepakt voor het weekendje weg waar wij gisteren van teruggekomen zijn.

Onlangs sprak ik online de hoop uit dat Amerika belachelijk veel geld zou steken in het bestrijden van...sex. Om een bijzonder logische reden. Kijk, toen Amerika de oorlog verklaarde aan drugs bleek tien jaar later dat er veel meer drugs dan voorheen werden verhandeld en gebruikt. Nadat de 'War on Terror' was gestart viel het tien jaar later op dat er veel meer terroristische aanslagen werden gepleegd dan vóórdat Amerika vond dat er een einde aan moest komen. Ergo: als de Amerikaanse overheid iets bestrijdt zal het gebruik ervan toenemen. Vandaar dus mijn oproep: laat de overheid sex bestrijden, dan krijgen wij daar meer van!
De overheid zegt ook dat het fraude door bankmanagers bestrijdt...

Banken die het zwaar hebben krijgen steun van de overheid. En indirect dus van de burger. Boeren die het zwaar hebben krijgen steun van de overheid. En indirect dus van de burger.

Ik vind het erg netjes van ons want die banken kunnen er niets aan doen dat zij managers hebben die hun werk slecht doen en de boeren kunnen er niets aan doen dat zij producten voeren die onderhevig zijn aan weersinvloeden of de emoties van Vladimir Poetin. Toch?

Maar waarom krijgen loodgieters, leraren, winkeliers of eh...entertainers geen overheidssteun en heet het dan opeens 'ondernemersrisico'? Diezelfde overheid die banken met miljarden euro's beloond voor hun mismanagement zegt tegen veel zelfstandigen: 'Tja, dan moet je maar iets gaan doen dat wél geld oplevert. Eigen schuld, hoor!'

Begrijp mij niet verkeerd: ik wil niet mijn handje ophouden maar gewoon weten waarom de ene groep ondernemers wél overheidssteun ontvangt en de andere niet.

Eén van de argumenten kan zijn: 'Ja maar banken en boeren zijn nodig in de maatschappij!'. Helemaal mee eens. Maar zijn leraren dan niet nodig? Of brandweerlieden? Of bakkers? Of loodgieters? Als entertainer vind ik natuurlijk ook dat elke maatschappij mensen nodig heeft om het volk een spiegel voor te houden en te vermaken. Mensen kunnen dan even de sores van alledag vergeten, worden aangespoord tot zelfstandig nadenken en kunnen er weer even tegen. Dat komt dan weer ten goede aan hun productiviteit.

Misschien is dat de oplossing: mensen betalen naar rato van hun productiviteit. Dus boeren per verkochte koe of aardappel, banken per huishouden dat aan een betaalbare hypotheek is geholpen, entertainers per persoon die lachend het theater verlaat en politici per elke goede overheidsmaatregel.

Het pleonasme van de dag is: met anderen delen.

En nu even een eerbetoon aan een groot schilder:

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Richard Kiel

zondag, september 14, 2014

Dienstverlening was vanzelfsprekend

Ik kom uit de tijd dat stofzuigers nog geen ingebouwd snoeroprolmechanisme hadden. De tijd dat dienstverlening nog vanzelfsprekend was en geen extraatje. In 'mijn tijd' was vakantie een luxe en geen gewoonte. Kranten waren een bron van informatie en dus meer dan inpakmateriaal bij een verhuizing.

Ik kom uit de tijd dat scouting nog padvinderij heette. De Basisschool heette simpelweg lagere school en binnen bepaalde grenzen mochten burgers nog zelf bepalen wat al dan niet goed was voor hun gezondheid.

Ik kom uit de tijd dat je naar 'die rooie van personeelszaken' ging als je een vrije dag wilde en geen afspraak hoefde te maken met de Assistent Human Resource Manager.

Ik kom uit de tijd dat een politie agent nog een meneer was en geen jochie en mensen een ander nog wezen op diens asociale gedrag. Een ander helpen was normaal en geen buitengewone prestatie die beloond diende te worden. Wanneer je iemand hielp dan vroeg je daar niets voor terug.

Ik kom uit de tijd dat foto's maken nog spanning gaf; 

de tijd dat er nog puntjes stonden tussen de letters van een afkorting...

Oftewel: vandaag ben ik jarig.

In het jaar na mijn geboorte was dit wereldwijd de grootste hit: