Sinds kort wist hij hoe verdriet klonk.
Het was het niet meer tikken van een oude tafelklok
die niet meer opgewonden wordt.
Verdriet zag er uit als een plant
die een paar weken geen water heeft gehad
en verdriet rook
als de etensresten in het bakje
van een oude kat
die naar het asiel is gebracht
en daar op zijn einde wacht.
Zo voelde het verdriet
in de zwart/wit film van zijn leven.
Tot zij het voorzag van kleur.
========================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Vind blogstukjes van mij op onderwerp:
Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populaire berichten
-
In Nederland wonen iets minder dan 80.000 vluchtelingen. Dat zijn mensen die (financieel) weinig tot niets bijdragen aan de maatschappij. S...
-
Zou u het fijn vinden om niet te mogen zijn wie u bent? Om niet te mogen voelen wat u voelt? Anderen óók niet. Dat gold voor linkshandigen d...
-
Deze lolcat gaat over oorlog: "Als oorlog niet zou leiden tot meer winst en macht, zou er geen oorlog meer zijn; daarmee zijn 'hebz...
-
Iets kan worden gezegd of geschreven en beledigend overkomen. Voordat je ruzie maakt, vraag even hoe het bedoeld is. Met name als je twijfel...
Sommige dingen moet je gewoon weer wat extra kleur toevoegen.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Mooi verwoord, Terrence!
BeantwoordenVerwijderenverdriet zit in ieder van ons,
BeantwoordenVerwijderenmaar jij hebt dat ooi geschreven
.* Een @->- voor jou.
Zo'n klok hadden mijn ouders vroeger ook. geen verdriet maar wat nostalgie voor mij.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben zo'n zelfde klok. Van mijn opa gekregen, maar we vinden de klok prettiger zonder geluid. Een mensch kan zomaar een anders leven kleuren, en soms moet je het zelf doen...
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven, Terence. Ik proef de weemoed en het verdriet.
Liefste heeft net aangegeven dat hij erg blij is met mij, en mijn kleuren.. en ik ben blij met de zijne ;-)
BeantwoordenVerwijderenX