Er kwam niets meer uit zijn handen.
Hij had al maandenlang geen schilderij opgeleverd
en de lege pizzadozen stapelden zich op in een hoek van de keuken.
Waarom had hij toch niet naar haar geluisterd?
Soms leek het even alsof hij haar stem weer hoorde wanneer zij hem toesprak.
Soms vermanend, dan weer liefdevol.
Maar steeds vaker herhaalde zij in zijn hoofd hetzelfde zinnetje.
Die paar woorden betekenden alles. En niets.
En niets was alles wat hij nog deed.
Niets behalve het constant afspelen van haar favoriete liedje.
=======================
Meer lezen? http://www.bol.com/nl/p/fantastische-ontmoetingen/9200000025107889/
In andere uitgaves én als e-book (nu ook in het Engels!): http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel
Posts
oOOo----//{´°`(_)´°`}\\----oOOo
30 minuten geleden
Misschien moet hij maar eens óp de pizza gaan zitten en dáárna op een doek gaan zitten, éérst nog even een verwrongen autobiografie uitbrengen en dan verkopen zijn "kunstwerken als een trein;-)
BeantwoordenVerwijderenDat zou mij nooit kunnen overkomen. Ik hou namelijk niet van pizza. (Dus die wedstrijd van de baas had ik zeker verloren)
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Alles wat het liedje voor hem betekent, zou zomaar op doek kunnen.
BeantwoordenVerwijderenSoms zit het mee, dan weer zit het tegen, en zo voort.
BeantwoordenVerwijderen