Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zaterdag, september 04, 2004

Aan(ge)slagen






Googlewhack:



friese liedjes simmermoarn






"Meneer van 't Hoff?"-"Eh...nee...ik ben..."
-"Mooi, dan ben ik goed.
Mijn naam is van der Meulen van advocatenkantoor van der Meulen, van der Vlis en van der Meulen.
Ik kom hier namens mijn cliënt, de stichting Stop de Kaboutermoord.
Onze cliënt heeft contact met ons gezocht vanwege onze slogan:
"Wij komen op voor de kleine man." U weet nu waar ik voor kom?"
-"Eh...nee...eh...wilt U iets drinken?"
-"Nee, dank U. In overleg met mijn cliënt is besloten
U niet gerechtelijk te vervolgen vanwege de vernieling van een compleet kabouterdorp en de moord op veertien kabouters maar genoegen te nemen
met een financiële aderlating Uwerzijds.
De brief niet gehad zeker?"
-"Eh...ik heb vandaag een brief gehad."
-"Die bedoel ik niet. Ik heb't over een brief die mijn kantoor U zo'n vier weken geleden gestuurd heeft. U moest eens weten hoe vaak ik gehoord heb dat men de brief niet heeft ontvangen. Maar geen nood: ik heb hier een kopie. Bovendien krijgt U van ons een complimentary sigaar.
Ik stel voor dat U wacht tot ik de deur uit ben, dan de sigaar opsteekt,
de brief leest, Uw zonden overdenkt en een mooie cheque uitschrijft.
Neemt U niet de moeite voor mij op te staan: ik laat mijzelf wel uit.
Een fijne avond nog."
-"Eh...dank U."








Ach, zo vaak krijg je niet de kans Duncan Stutterheim van Id&T in het ootje te nemen en als je dan ook nog eens mag borrelen op het terras van het Amstel Hotel in gezelschap van een mooie vrouw en een aardig heerschap
is dat mooi meegenomen. Niet dan?




Zou eigenlijk vanavond naar een Undergarden-feestje gaan maar de ellende in Besran in de deelstaat Noord-Ossetië, één der armste gebieden in de voormalige Unie van Socialistische Sowjet Republieken, heeft ervoor gezorgd dat ik niet bepaald in een feeststemming verkeer. Wellicht heeft het ermee te maken, zoals ik ook zojuist buurvrouw Debbie uitlegde, dat ik zelf kinderen heb en met kinderen werk. Kan mij dientengevolge een beetje inleven in de mentale staat waarin de nabestaanden van de slachtoffers van de gijzelingsactie zich bevinden. Het is walgelijk! En wat ik niet kan uitstaan is dat ik met mijn paranoïde gedachtengang vrijwel onmiddellijk moest denken aan het ontstaan van WO II.
Poolse soldaten zouden Duitsland hebben aangevallen. Later bleken het als Polen vermomde Duitsers te zijn die de aanval hadden uitgevoerd maar het leed was al geschied en de rest is geschiedenis. Het moge bekend worden geacht dat Tsjetsjenïe al geruime tijd een doorn in het oog is van Poetin en de zijnen. Welke andere reden dan een enorm (on)menselijk drama om de internationale gemeente te laten weten dat er een goede reden is om de Tsjetsjeense bevolking onder de voet te lopen? Te ver gezocht? Laten we't hopen want anders is de wereld er een stuk slechter aan toe dan ik al vermoedde.






Maar laten we niet al te pessimistisch zijn en ook leuke gebeurtenissen aangrijpen om iets over te schrijven.
Zo heb ik vanmorgen Ferdinand opgehaald bij oma om samen met hem op verjaarsvisite te gaan bij Tante Mary. Lekker in de zandbak gespeeld waar Superfer een huisje maakte. In plaats van te letten op de plaatsing van ramen en deuren keek hij of het afwaterings-systeem van het dak wel in orde was en vergewiste hij zich van de juiste plaatsing van de lokale riolering. Het blijft toch een typisch joch...



Met hullie ook naar 't tuincentrum geweest en mijzelf een schoffel cadeau gedaan. Drie maal raden hoe ik morgen mijn tijd besteed. En wilt U zeker weten of U kalm blijft in precaire situaties? Rijdt een uurtje mee in de auto met mijn nu 85-jarige tante achter het stuur."Wat? Ik moet al op het verkeer letten en dan kan ik niet ook naar borden kijken, hoor!" In het tien-minuten durende ritje van haar huis naar dat van Fer's oppas-adres (oma!) werd er maar liefst vier maal getoeterd door boze mede-weggebruikers. Bovendien kreeg zij het voor elkaar om er drie kwartier over te doen. Verders een schat van een mens, hoor...;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!